ગિરનારના ૯૯૯૯ પગથિયાં  ક્યારે અને કોને બનાવ્યા?

ગિરનારના ૯૯૯૯ પગથિયાં ક્યારે અને કોને બનાવ્યા?

મિત્રો..
જુનાગઢ ની વાત આવે ત્યારે મગજમાં એક જ વસ્તુ આવે છે એ છે જૂનાગઢમાં આવેલો ગરવો ગીરનાર, ગિરનાર દરેક વ્યક્તિ માટે આસ્થાનું પ્રતિક છે. દર વર્ષે લાખો શ્રદ્ધાળુઓ ગિરનાર ચડવા માટે આવે છે. ગિરનાર પર શ્રી નેમિનાથદાદાની ટુંક ( કુલ 14 ટુંક ), શ્રી અંબિકા માતા અને ટોચ પર શ્રી નેમિનાથદાદાની મોક્ષ કલ્યાણક ટુંક અને શ્રી દત્તાત્રેય ભગવાનનો વાસ છે.

તમે પણ ઘણી વખત ગિરનારના પગથિયા ચડીને યાત્રા કરવા માટે ગયા હશો, પણ શું તમે ક્યારેય વિચાર્યું છે કે….
આ બધા પગથિયા કોણે બનાવ્યા ?
કેવી રીતે બનાવ્યા?
તો ચાલો જાણીએ તેનો પૂરો ઇતિહાસ.

મિત્રો
ગીરનાર તથા તેના પગથિયા ના બાંધકામ સાથે એક મોટો ઇતિહાસ જોડાયેલો છે. આપણે સૌ જાણીએ છીએ કે ગિરનાર એ ગુજરાતનો સૌથી ઊંચો પર્વત છે. આખું વર્ષ લોકો અહીં યાત્રા કરવા માટે આવે છે અને દેવદિવાળીને સમયે લોકો લીલી પરિક્રમા નો પણ આનંદ માણે છે.

આ વાત સદીઓ પહેલાની છે કે જ્યારે ગુજરાતને વિજય બનાવીને ઉદયન મંત્રી રણછાવણીમાં પોઢ્યા હતા. પરંતુ યુદ્ધના કારણે તેનું શરીર જખમી બની ગયું હતું. યુદ્ધમાંથી વિજય બનીને પાછા આવતી વખતે તેઓ મૃત્યુ પામ્યા હતા આ સમય દરમિયાન તેણે પોતાના પુત્રને એક પત્ર આપ્યો હતો.

જ્યારે તેના પુત્ર આ સંદેશ વાંચ્યો ત્યારે તેમાં જણાવ્યું હતું કે “મારી ઈચ્છા એ છે કે શેત્રુંજય પર યુગાદિદેવ મંદિરનું હું નવસર્જન કરૂ અને ગિરનાર તીર્થ પર હું પગથિયાં કંડારું.” પિતાનો આ સંદેશ વાંચીને તેના પુત્ર બાહડ મંત્રીએ શેત્રુંજય પર યુગાદિદેવનું મંદિર બનાવડાવ્યું. તેમને મહામાત્ય ઉદયનની એક ઈચ્છા તો પૂરી કરી. પણ હવે ગિરનાર તીર્થ પર પગથિયાં બનાવવાનું બાકી હતું. એ ઈચ્છા પૂરી કરવાની બાકી હતી.

તેના પિતાના જણાવ્યા અનુસાર બાહડ મંત્રી ગીરનાર પર પગથિયા બનાવવા માટે જૂનાગઢ આવ્યા. અહીં તેઓએ પર્વત ઉપર ઉચી ખડકો અને ભેખડો જોઈ. તેઓએ પર્વતનો વિરાટ ઘેરાવો અને વાદળ સાથે વાત કરતાં શિખરો જોયા. તેઓ આ બધું જોઈને શરુઆતમાં મૂંઝાઈ ગયા કે આટલા બધા વિરાટ પર્વત ઉપર રસ્તો કઈ રીતે બનાવો. તેઓની સાથે આવેલા શિલ્પીઓએ ઘણી બધી મહેનત કરી પરંતુ કોઈને સમજાતું ન હતું કે રસ્તાની શરૂઆત ક્યાંથી કરવી.

બાહડ મંત્રીએ ખૂબ જ વિચાર્યું અને ખૂબ માથાકૂટ કરી તેમ છતાં તેને સમજાતું ન હતું કે ગિરનાર માટેનો રસ્તો ક્યાંથી પસાર કરવો. ત્યારબાદ તેને ગિરનારની રક્ષા કરનાર મા અંબા ની યાદ આવી. તેઓ સંકલ્પ કરીને માતા અંબાના ચરણોમાં બેસી ગયા. તેના મનમાં માત્ર એક જ વાત હતી કે એ માતા તું મને રસ્તો બતાવો કે હું કેવી રીતે ગિરનાર ચડવા ના પગથિયા બનાવી શકુ. જેથી હું મારા પિતા ને આપેલ વચન માંથી મુક્ત થઈ શકું.

તેઓએ માતાના આશિર્વાદ લેવા માટે ઉપવાસ શરૂ કર્યો, દિવસો વીતવા લાગ્યા ત્રણ દિવસ થઈ ગયા મંત્રી ને વિશ્વાસ હતો કે અણધારી રીતે માતા મારી આ સમસ્યાનો ઉકેલ જરૂર લાવશે. અને બન્યું પણ એવું જ તેમનો વિશ્વાસ સાચો ઠર્યો. ત્રીજા ઉપાસના અંતિમ દિવસે માતા અંબા હાજર થયા અને કહ્યું કે હું જે રસ્તે અક્ષત વેરતી જાઉં, એ રસ્તે પગથિયાનું સર્જન કરજે.

આ સાંભળીને મંત્રી ખૂબ ખુશ થયા. વાતાવરણ ની અંદર આનંદ છવાઈ ગયો. માતા અંબિકા ગિરનારમાં મુશ્કેલ રસ્તાઓ વચ્ચે ચોખા કરતા ગયા અને માતાના રસ્તે રસ્તે પગથિયાના ટાકણા પડતા ગયા. એક ક્ષણ તો એવી પણ આવી કે જ્યારે વાતાવરણ ની અંદરટાંકણાઓનો ધ્વનિ જ ઘૂમી વળ્યો. આટલું કર્યા બાદ ઋણમુક્તિના આનંદથી બાહડ આનંદિત થઇ ગયો અને ત્રેસઠ લાખના ખર્ચા પછી ગિરનારના પગથિયાં બન્યા અને ગિરનારના તીર્થની વાટ કઈંક સહેલી થઈ.

તો મિત્રો તમને જણાવી દઈએ કે આજે આપણે માત્ર ને માત્ર બેહદ મંત્રીના કારણે ગિરનાર ની જાત્રા આટલી આસાનીથી કરી શકીએ છીએ. એ માણસને ખુબ ખુબ ધન્યવાદ કે જેણે ગિરનાર પર પગથીયા બનાવડાવ્યા.જેના લીધે આપણે ખૂબ આસાનીથી શ્રી નેમિનાથદાદા, શ્રી અંબિકા માં તથા દત્તાત્રેયનાં દર્શન કરી શકીએ છીએ.

જામનગરના જાણીતા લોકો

જામનગરના જાણીતા લોકો

રસ્કિન બોન્ડ:

Ruskin Bond

રસ્કિન બોન્ડનો જન્મ 19 મે, 1934ના રોજ, ભારતના કસૌલીમાં થયો હતો, તે એડિથ ક્લાર્ક અને ઓબ્રે બોન્ડના પુત્ર હતા. તેમના પિતા રોયલ એરફોર્સમાં ફરજ બજાવતા હતા અને તેમના પુત્ર સાથે વારંવાર સ્થળાંતર કરતા હતા. તેમના પિતા જામનગરના મહેલની રાજકુમારીઓને અંગ્રેજી શીખવતા હતા, છ વર્ષની ઉંમર સુધી રસ્કિન અને તેમની બહેન એલેન ત્યાં રહેતા હતા.

રસ્કિન બોન્ડ બ્રિટિશ વંશના જાણીતા સમકાલીન ભારતીય લેખક છે. તેમણે બાળકો માટે પ્રેરણાદાયી પુસ્તકો લખ્યા હતા અને તેમના સાહિત્યના કાર્યને સન્માનિત કરવા માટે સાહિત્ય અકાદમી પુરસ્કાર (Sahitya Akademi Award) એનાયત કરવામાં આવ્યો હતો.

તેમના જીવનના પ્રથમ વીસ વર્ષોએ તેમને એક સારા લેખક બનવા માટે તૈયાર કર્યા. તેમના દુઃખ અને એકલવાયા બાળપણ છતાં, બોન્ડે જીવન પ્રત્યે આશાવાદી દૃષ્ટિકોણ વિકસાવ્યો હતો. તેણે એક નિષ્ઠાવાન લેખક બનવાનો માર્ગ પસંદ કર્યો, તેના પિતાએ તેને અનુસરવાની ઈચ્છા કરી. તેથી, તેમને પુસ્તકો વાંચવામાં આશ્વાસન મળ્યું, આ આદત તેમના પિતા દ્વારા પણ તેમનામાં કેળવવામાં આવી હતી. તેમના મનપસંદ વાંચનમાં T.E.Lawrence, Charles Dickens, Charlotte Bronte અને Rudyard Kipling નો સમાવેશ થાય છે.

રસ્કિન બોન્ડના અન્ય કેટલાક નોંધપાત્ર કાર્યોમાં બ્લુ અમ્બ્રેલા, અ ફ્લાઇટ ઑફ પિજન્સ અને ફની સાઇડ અપનો સમાવેશ થાય છે. તેમની કૃતિઓ ટેલિવિઝન અને ફિલ્મ માટે પણ સ્વીકારવામાં આવી છે. બીબીસી ટીવી-શ્રેણી તેમની પ્રથમ નવલકથા પર આધારિત છે, ટૂંકી વાર્તા “સુસાનાના સાત પતિઓ”ને “7 ખૂન માફ” તરીકે ફિલ્મમાં રૂપાંતરિત કરવામાં આવી હતી અને ફિલ્મ જુનૂન તેમની “અ ફ્લાઈટ ઓફ કબૂતર”થી પ્રેરિત છે.

રેમો ડિસોઝા

Remo D'Souza

રેમો ડિસોઝાનો જન્મ 2 એપ્રિલ, 1974ના રોજ, બેંગ્લોરમાં એક હિંદુ પરિવારમાં રમેશ ગોપી નાયર તરીકે થયો હતો, તેમના પિતા ગોપી નાયર ભારતીય વાયુસેનામાં રસોઇયા અને માતા માધવિયમ્મા ગૃહિણી હતા. તેનો એક મોટો ભાઈ ગણેશ અને ચાર બહેનો છે. રેમોએ જામનગરની એરફોર્સ સ્કૂલમાં શાળાનો અભ્યાસ પૂર્ણ કર્યો. તેમના શાળાના દિવસો દરમિયાન, તેઓ રમતવીર હતા અને 100 મીટરની દોડમાં ઈનામો જીત્યા હતા.

રેમો ડિસોઝાએ ગુજરાતના જામનગરમાં અભ્યાસ કર્યો હતો. તેણે ત્યાંથી 12મું પૂરું કર્યું અને તેની એચએસસી બોર્ડની પરીક્ષા દરમિયાન તેને સમજાયું કે તેને અભ્યાસમાં કોઈ રસ નથી. તેણે તરત જ શાળા છોડી દીધી અને મુંબઈ ગયા, પરંતુ તેના પિતા ઈચ્છતા હતા કે તે ભારતીય વાયુસેનામાં જોડાય. તેણે અત્યાર સુધી ડાન્સ વિશે જે કંઈ શીખ્યું છે તે પોતે જાતે શીખ્યા છે. તેણે મૂવીઝ, મ્યુઝિક વિડિયો વગેરે જોઈને ડાન્સ શીખ્યા. તે માઈકલ જેક્સનને તેના ગુરુ કહેવાને બદલે ટેલિવિઝન પર તેનો ડાન્સ જોઈને તેના સ્ટેપ્સ કોપી કરતા અને પછી કંઈક વધારાનું ઉમેરીને પોતાના સ્ટેપ્સ કોરિયોગ્રાફ કરતા.

રેમો ડિસોઝા બોલિવૂડ ફિલ્મો અને મ્યુઝિક વીડિયોમાં કોરિયોગ્રાફર છે. તેણે અનેક ફિલ્મોની કોરિયોગ્રાફી કરી છે. રેમોએ તેની ટેલિવિઝનની શરૂઆત ડાન્સ રિયાલિટી શો ડાન્સ ઈન્ડિયા ડાન્સ (DID) સાથે કોરિયોગ્રાફર ટેરેન્સ લુઈસ અને ગીતા કપૂર સાથે જજ અને માર્ગદર્શક તરીકે કરી હતી. તેણે કોમેડી ફિલ્મ F.A.L.T.U. સાથે દિગ્દર્શક તરીકેની શરૂઆત કરી, જેને વિવેચકો તરફથી સકારાત્મક પ્રતિસાદ મળ્યો.

રેમોનું આગામી દિગ્દર્શન સાહસ 3D ડાન્સ આધારિત ફિલ્મ ABCD: Any Body Can Dance હતી જેમાં પ્રભુ દેવા, ધર્મેશ યેલાન્ડે, લોરેન ગોટલીબ, સલમાન યુસુફ ખાન અને પુનિત પાઠક અભિનીત હતા. ABCD ને વિવેચકો તરફથી સકારાત્મક સમીક્ષાઓ મળી હતી અને ફિલ્મના સાઉન્ડટ્રેકને પણ વિવેચકો તરફથી સકારાત્મક સમીક્ષાઓ મળી હતી.

2015 માં, રેમોએ ABCD ફ્રેન્ચાઇઝીના બીજા ભાગનું નિર્દેશન કર્યું, જેનું નામ છે Disney’s ABCD 2. તેમાં વરુણ ધવન, શ્રદ્ધા કપૂર, પ્રભુ દેવા, રાઘવ જુયલ, લોરેન ગોટલીબ, ધર્મેશ યેલાંદે અને પુનિત પાઠક અભિનય કરે છે. 2016 માં, રેમોએ ફ્લાઈંગ જાટનું નિર્દેશન કર્યું હતું, તે 24 ઓગસ્ટ 2016ના રોજ રિલીઝ થઈ હતી, જેમાં ટાઈગર શ્રોફ, જેકલીન ફર્નાન્ડીઝ અને નાથન જોન્સ અભિનિત હતા. તેણે રેસ 3નું નિર્દેશન પણ કર્યું હતું જેમાં સલમાન ખાન, અનિલ કપૂર, બોબી દેઓલ, જેકલીન ફર્નાન્ડીઝ, ડેઝી શાહ, સાકિબ સલીમ અને ફ્રેડી દારૂવાલા હતા.

2020 માં, રેમોએ “સ્ટ્રીટ ડાન્સર 3D” શીર્ષકવાળી ABCD ફ્રેન્ચાઇઝીના ત્રીજા હપ્તાનું નિર્દેશન કર્યું જેમાં વરુણ ધવન, શ્રદ્ધા કપૂર, પ્રભુ દેવા, રાઘવ જુયાલ, ધર્મેશ યેલાંદે, પુનિત પાઠક સહિતની કેટલીક મૂળ કલાકારોને જાળવી રાખવામાં આવી અને નોરા ફતેહી, વર્તિકા ઝા અને સલમાન યુસુફ ખાનને ઉમેર્યા.

તે ભારતીય અભિનેત્રી માધુરી દીક્ષિત અને દિગ્દર્શક કરણ જોહર સાથે ઝલક દિખલા જામાં જોવા મળ્યા હતા. તે સ્ટાર પ્લસ પર પ્રાઈમ ટાઈમ ડાન્સ શો ડાન્સ પ્લસના “સુપર જજ” પણ હતા. તેણે હોસ્ટ રાઘવ જુયાલ અને ટીમના કેપ્ટન ધર્મેશ યેલાંદે, શક્તિ મોહન અને પુનિત પાઠક સાથે ડાન્સ પ્લસને જજ કર્યું. ત્યારબાદ તે ટેરેન્સ લુઈસની સામે રિયાલિટી શો ડાન્સ ચેમ્પિયન્સમાં જજ તરીકે દેખાયા.

તેમને ઘણા ફિલ્મ પુરસ્કારોથી નવાજવામાં આવ્યા હતા, તેમને તેમની એન્થિરન ફિલ્મ માટે બેસ્ટ ફાઇન્ડ ઓફ ધ યર તરીકે વિજય એવોર્ડ મળ્યો હતો. તેને સ્ક્રીન એવોર્ડ્સ, ઝી સિને એવોર્ડ્સ, ઇન્ટરનેશનલ ફિલ્મ એકેડમી એવોર્ડ્સ, પ્રોડ્યુસર ગિલ્ડ ફિલ્મ એવોર્ડ્સ દ્વારા “બદતમીઝ દિલ” અને “બલમ પિચકારી” ગીત માટે શ્રેષ્ઠ કોરિયોગ્રાફી માટે પુરસ્કાર આપવામાં આવ્યો હતો. તેમણે ફિલ્મ ABCD: Any Body Can Dance 2 ની શ્રેષ્ઠ કોરિયોગ્રાફી માટે બિગ સ્ટાર એન્ટરટેઈનમેન્ટ એવોર્ડ, સ્ટારડસ્ટ એવોર્ડ અને સ્ક્રીન એવોર્ડ્સ તરીકે પુરસ્કૃત કર્યા હતા. તેમને ફિલ્મ બાજીરાવ મસ્તાની અને કલંક માટે શ્રેષ્ઠ કોરિયોગ્રાફર તરીકે પણ પુરસ્કૃત કરવામાં આવ્યા હતા.

 

બેન કિંગ્સલે

Ben Kingsley

કિંગ્સલેનો જન્મ (કૃષ્ણ પંડિત ભાણજી) 31 ડિસેમ્બર 1943ના રોજ થયો હતો, તેમના પિતા રહીમતુલ્લા હરજી ભાણજી પૂર્વ આફ્રિકા પ્રોટેક્ટોરેટમાં જન્મ્યા હતા, તેઓ ખોજા ગુજરાતી વંશના હતા અને તે ભારતીય શહેર જામનગરના એક પરિવારમાં જન્મ્યા હતા. કિંગ્સલે પેન્ડલબરી, લેન્કેશાયરમાં મોટા થયા હતા. જોકે કિંગ્સલીના પિતા ગુજરાતી ખોજા હતા જેઓ ઈસ્માઈલી ઈસ્લામનો અભ્યાસ કરતા હતા, કિંગ્સલી તેમના પિતાના વિશ્વાસમાં ઉછર્યા ન હતા અને તે પોતાને ક્વેકર તરીકે ઓળખાવે છે.

સર બેન કિંગ્સલે એક અંગ્રેજી અભિનેતા છે. એકેડેમી એવોર્ડ, બ્રિટિશ એકેડેમી ફિલ્મ એવોર્ડ, ગ્રેમી એવોર્ડ અને બે ગ્લોડન ગ્લોબ એવોર્ડ્સ સહિત પાંચ દાયકાની તેમની કારકિર્દી દરમિયાન તેમણે વિવિધ એવોર્ડ મેળવ્યા છે. બ્રિટિશ ફિલ્મ ઉદ્યોગની સેવાઓ માટે કિંગ્સલેને 2002માં નાઈટ બેચલર તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા. 2010 માં, તેને હોલીવુડ વોક ઓફ ફેમ પર સ્ટાર આપવામાં આવ્યો હતો. 2013 માં, તેમને ફિલ્મી મનોરંજન માટે વિશ્વવ્યાપી યોગદાન માટે બ્રિટાનિયા એવોર્ડ મળ્યો હતો.

ફિલ્મમાં કિંગ્સલે રિચાર્ડ એટનબરોની ગાંધી (1982) માં મહાત્મા ગાંધી તરીકેની તેમની ભૂમિકા માટે જાણીતા છે, જેના માટે તેમણે પાછળથી શ્રેષ્ઠ અભિનેતાનો એકેડેમી પુરસ્કાર અને મુખ્ય ભૂમિકામાં શ્રેષ્ઠ અભિનેતા માટે BAFTA એવોર્ડ જીત્યો હતો. ત્યારબાદની ભૂમિકાઓમાં ટ્વેલ્થ નાઇટ (1996), સેક્સી બીસ્ટ (2000), હાઉસ ઓફ સેન્ડ એન્ડ ફોગ (2003), થંડરબર્ડ્સ (2004), લકી નંબર સ્લેવિન (2006), શટર આઇલેન્ડ (2010), પ્રિન્સ ઓફ પર્શિયા: ધ સેન્ડ્સ ઓફનો સમાવેશ થાય છે. ટાઈમ (2010), હ્યુગો (2011), ધ ડિક્ટેટર (2012), અને એન્ડર્સ ગેમ (2013). કિંગ્સલેએ આયર્ન મૅન 3 (2013) માં ટ્રેવર સ્લેટરીનું પાત્ર ભજવ્યું હતું, જે ભૂમિકા તે શાંગ-ચી એન્ડ ધ લિજેન્ડ ઑફ ધ ટેન રિંગ્સ (2021) માં ફરીથી રજૂ થઇ. કિંગ્સલેએ ધ બોક્સટ્રોલ્સ (2014) માં વિરોધી આર્ચીબાલ્ડ સ્નેચર અને ડિઝનીની ધ જંગલ બુક (2016) ના લાઇવ-એક્શન અનુકૂલનમાં બગીરાને પણ અવાજ આપ્યો હતો.

ફર્ડિનાન્ડ કિંગ્સલે

Ferdinand Kingsley

ફર્ડિનાન્ડ જેમ્સ એમ. કિંગ્સલીનો જન્મ 13 ફેબ્રુઆરી 1988ના રોજ લેમિંગ્ટન સ્પા, વોરવિકશાયરમાં થયો હતો, જે અભિનેતા બેન કિંગ્સલે અને થિયેટર ડિરેક્ટર એલિસન સટક્લિફના પુત્ર હતા. તેમના પિતાજી, રહીમતુલ્લા હરજી ભાણજી (1914-1968), ખોજા ગુજરાતી વંશના ભારતીય શહેર જામનગરના કેન્યામાં જન્મેલા તબીબી ડૉક્ટર હતા.

તે ડ્રેક્યુલા અનટોલ્ડ (2014) ફિલ્મમાં હમઝા બે, ટેલિવિઝન શ્રેણી વિક્ટોરિયા (2016–2019)માં મિસ્ટર ફ્રાન્કેટેલી અને ફિલ્મ માંક (2020)માં ઇરવિંગ થલબર્ગની ભૂમિકાઓ નિભાવવા માટે જાણીતા છે. તેણે ધ પેઇન્ટેડ વિથ વર્ડ્સ (2010), ધ હોલો ક્રાઉન (2012), રિપર સ્ટ્રીટ (2013), અગાથા ક્રિસ્ટીઝ પોઇરોટ (2013), ધ વ્હેલ (2013), બોર્જિયા (2014), સ્ટિલ સ્ટાર ક્રોસ્ડ નામના ઘણા ટેલિવિઝન શોમાં ભૂમિકાઓ ભજવી હતી. (2017), ડોક્ટર હૂ (2017) અને ધ સેન્ડમેન (2022).

દુલીપસિંહજી

Duleepsinhji

દુલીપસિંહજીનો જન્મ 13 જૂન 1905ના રોજ કાઠિયાવાડના નવાનગર રાજ્યના રાજવી પરિવારમાં થયો હતો. તેમના ભાઈઓમાં હિમાચલ પ્રદેશના પ્રથમ લેફ્ટનન્ટ-ગવર્નર હિંમતસિંહજી અને નવાનગરના શાસક તરીકે કાકા રણજીતસિંહજીના અનુગામી બનેલા દિગ્વિજયસિંહજીનો સમાવેશ થાય છે. કુમાર શ્રી દુલીપસિંહજી ઈંગ્લેન્ડ તરફથી રમતા ક્રિકેટર હતા. ભારતીય ક્રિકેટ ટીમ પહેલાના યુગમાં રમતા, તેઓ તેમના કાકા રણજીતસિંહજી સાથે ભારતના પ્રથમ મહાન બેટ્સમેનોમાંના એક ગણાય છે, જેમણે ઈંગ્લેન્ડનું પ્રતિનિધિત્વ પણ કર્યું હતું.

ઈંગ્લેન્ડ જતા પહેલા તેમણે રાજકોટની રાજકુમાર કોલેજમાં શિક્ષણ મેળવ્યું હતું, ઈંગ્લેન્ડ માં તેમણે ચેલ્ટનહામ કોલેજ અને કેમ્બ્રિજ યુનિવર્સિટીમાં અભ્યાસ કર્યો હતો. દુલીપ ટ્રોફી, ભારતીય ફર્સ્ટ-ક્લાસ ક્રિકેટની પ્રીમિયર સ્પર્ધાઓમાંની એક લાંબી, તેમના નામ પરથી રાખવામાં આવી છે. તેમની રમતની કારકિર્દી બાદ, ઓસ્ટ્રેલિયા અને ન્યુઝીલેન્ડમાં ભારતના હાઈ કમિશનર તરીકેના તેમના અનુભવના આધારે અધ્યક્ષ બનાવવામાં આવ્યા હતા, દુલીપસિંહજીને ભારત પરત ફર્યા બાદ સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યમાં જાહેર સેવા આયોગના અધ્યક્ષ બનાવવામાં આવ્યા હતા.

દુલીપસિંહજીએ રાજ્યના પ્રથમ અને એકમાત્ર જાહેર ઉપયોગિતા થર્મલ પાવર સ્ટેશનની પણ મુલાકાત લીધી હતી, જે તે સમયે વંથલી (જૂનાગઢ નજીક) નામના ગામ નજીક શાપુર સોરઠ ખાતે સ્થિત હતું. કારણ કે આ પાવર સ્ટેશન બોઈલર માટે બળતણ તરીકે કોલસાનો ઉપયોગ કરતું હતું અને કૂલિંગ વોટર સિસ્ટમ માટે ક્લોરિનેશન કરતું હતું, જે સામાન્ય રીતે સ્થાનિક વાતાવરણને પ્રદૂષિત કરે છે; તે વ્યક્તિગત રીતે કામ કરવાની પરિસ્થિતિઓ અને ગ્રામજનોના આવાસ અને મનોરંજનની સુવિધાઓ પૂરી પાડવામાં આવતી સુવિધાઓ જોવા માંગતા હતા. દુલીપસિંહજીનું 5 ડિસેમ્બર 1959ના રોજ બોમ્બેમાં હૃદયરોગના હુમલાથી અવસાન થયું હતું. તેમના માનમાં દુલીપ ટ્રોફીનું નામ આપવામાં આવ્યું છે.

સલીમ દુરાની

Salim Durani

સલીમ અઝીઝ દુરાનીનો જન્મ 11 ડિસેમ્બર 1934ના રોજ અફઘાનિસ્તાનના કાબુલમાં થયો હતો. તે ભૂતપૂર્વ ભારતીય ક્રિકેટર છે જેણે 1960 થી 1973 દરમિયાન 29 ટેસ્ટ મેચ રમી હતી. એક ઓલરાઉન્ડર, દુરાની ધીમા ડાબા હાથના રૂઢિચુસ્ત બોલર અને ડાબા હાથના બેટ્સમેન હતા જે તેમની સિક્સ ફટકારવાની ક્ષમતા માટે પ્રખ્યાત હતા. તે એકમાત્ર ભારતીય ટેસ્ટ ક્રિકેટર છે જેનો જન્મ અફઘાનિસ્તાનમાં થયો છે.

દુરાની 1961-62માં ઈંગ્લેન્ડ સામે ભારતની શ્રેણી જીતના હીરો હતા. તેણે કોલકાતા અને ચેન્નાઈમાં તેમની જીતમાં અનુક્રમે 8 અને 10 વિકેટ લીધી હતી. ઉપરાંત, એક દાયકા પછી, ક્લાઈવ લોઈડ અને ગેરી સોબર્સની વિકેટ લઈને પોર્ટ ઓફ સ્પેનમાં વેસ્ટ ઈન્ડિઝ સામે ભારતની પ્રથમ જીતમાં તે મહત્વનો ભાગ ભજવ્યો હતો. તેની 50 ટેસ્ટ ઇનિંગ્સમાં, તેણે 1962માં વેસ્ટ ઈન્ડિઝ સામે માત્ર એક જ સદી, 104 રન બનાવ્યા. તે ફર્સ્ટ ક્લાસ ક્રિકેટમાં ગુજરાત અને સૌરાષ્ટ્ર માટે રમ્યા. તેણે ફર્સ્ટ-ક્લાસ ક્રિકેટમાં 14 સદી બનાવી જેમાં તેણે 33.37ની ઝડપે 8545 રન બનાવ્યા. તે એકમાત્ર એવા ક્રિકેટર છે જે ભીડની સિક્સર મારવાની માંગનો જવાબ આપશે, “અમને સિક્સર જોઈએ છે!” અને દુરાની એ જ દિશા માં સિક્સર મારતા.

દુરાનીનો દર્શકો સાથે ખાસ તાલમેલ હતો, જેઓ એકવાર 1973માં કાનપુર ટેસ્ટ માટે ટીમમાંથી અસ્પષ્ટપણે બહાર કરવામાં આવ્યા ત્યારે દર્શકો ઉશ્કેરાયેલા હતા, જેમાં પ્લેકાર્ડ અને સૂત્રો લખવામાં આવ્યા હતા, જેમ કે, “નો દુરાની, નો ટેસ્ટ!”. તે અફઘાનિસ્તાનમાં જન્મેલ એકમાત્ર ભારતીય ટેસ્ટ ક્રિકેટર હોવાથી તે 14 જૂન 2018ના રોજ ઐતિહાસિક ભારત વિ અફઘાનિસ્તાન ટેસ્ટ મેચ દરમિયાન પણ હાજર હતા. તેઓ 1973માં પરવીન બાબી સાથે ફિલ્મ ચરિત્રમાં દેખાયા હતા. તેઓ અર્જુન એવોર્ડ જીતનાર પ્રથમ ક્રિકેટર હતા. તેમને 2011 માં BCCI દ્વારા સી.કે. નાયડુ લાઇફટાઇમ અચીવમેન્ટ એવોર્ડ આપવામાં આવ્યો હતો.

કરસન ઘાવરી

Karsan Ghavri

કરસન દેવજીભાઈ ઘાવરીનો જન્મ 28 ફેબ્રુઆરી 1951ના રોજ રાજકોટ, સૌરાષ્ટ્રમાં થયો હતો. તે ભૂતપૂર્વ ભારતીય ક્રિકેટર છે જેણે 1974 થી 1981 દરમિયાન 39 ટેસ્ટ મેચ અને 19 વન-ડે ઈન્ટરનેશનલ મેચ રમી હતી. તે 1975 અને 1979 વર્લ્ડ કપમાં રમ્યો હતો. ઘાવરીએ તેની કારકિર્દીની શરૂઆત સૌરાષ્ટ્ર માટે રણજી ટ્રોફી રમીને કરી હતી, પરંતુ બાદમાં તે મુંબઈ તરફથી રમ્યા હતા. ડિસેમ્બર 2019 માં, સૌરાષ્ટ્ર ક્રિકેટ એસોસિએશને તેમને તેમની રણજી ટીમના મુખ્ય કોચ તરીકે નિયુક્ત કર્યા. 2006માં તેઓ ત્રિપુરાના મુખ્ય કોચ હતા.

ઘાવરી ડાબા હાથનો ઝડપી-મધ્યમ ગતિના બોલર હતા, જેમાં લાંબા રન-અપ અને ઊંચા કૂદકા મારવાની ક્રિયા હતી. તે ઝડપી પરંતુ સચોટ ડાબા હાથની આંગળી સ્પિન પણ ઉત્પન્ન કરી શકે છે. કુલ મળીને તેણે 109 ટેસ્ટ વિકેટ લીધી, જેમાં ચાર પાંચ વિકેટનો સમાવેશ થાય છે. બેટ સાથે, તે સામાન્ય રીતે નીચલા ક્રમમાં જોવા મળતો હતો પરંતુ તેણે બોમ્બેમાં ઓસ્ટ્રેલિયા સામે કારકિર્દીની સર્વશ્રેષ્ઠ 86 રન સહિત કેટલીક ટેસ્ટ અડધી સદીઓનું સંચાલન કર્યું હતું. તે આઉટ થયા ત્યાં સુધીમાં તેણે સૈયદ કિરમાની સાથે આઠમી વિકેટ માટે 127 રનની વિક્રમી ભાગીદારી કરી હતી.

તેની સૌથી સફળ શ્રેણી વેસ્ટ ઈન્ડિઝ સામે 1978-79માં 27 વિકેટ સાથે આવી હતી. તેમનો એક યાદગાર સ્પેલ 1981માં ભારતના ઓસ્ટ્રેલિયા પ્રવાસ દરમિયાન શ્રેણીની 3જી ટેસ્ટ મેચની બીજી ઇનિંગ દરમિયાન આવ્યો હતો. તે મેચના ચોથા દિવસે, તેણે ઓસ્ટ્રેલિયાના ઓપનિંગ બેટ્સમેન જ્હોન ડાયસન અને કેપ્ટન ગ્રેગ ચેપલને સતત 2 બોલમાં આઉટ કર્યા, જેણે અંતિમ દિવસે ભારતની જીત માટે સ્ટેજ તૈયાર કર્યું. ભારતે તે મેચ 59 રને જીતી હતી.

અજય જાડેજા

Ajay Jadeja

અજયસિંહજી દોલતસિંહજી જાડેજાનો જન્મ 1 ફેબ્રુઆરી 1971ના રોજ ગુજરાતના જામનગરમાં થયો હતો. તેનો જન્મ પૂર્વ નવાનગરના રાજવી પરિવારમાં થયો હતો, જેમાં ક્રિકેટની વંશાવલિ છે. તેમના સંબંધીઓમાં કે.એસ. રણજીતસિંહજીનો સમાવેશ થાય છે, જેમના નામ પરથી રણજી ટ્રોફી રાખવામાં આવી છે અને કે.એસ. દુલીપસિંહજી, જેમના નામ પરથી દુલીપ ટ્રોફીનું નામ આપવામાં આવ્યું છે. જાડેજાના પિતા દોલતસિંહજી જાડેજા જામનગર લોકસભામાંથી 3 વખત સંસદસભ્ય હતા.

તેમણે ભારતીય વિદ્યા ભવન, નવી દિલ્હી ખાતે તેમના શાળાકીય શિક્ષણની શરૂઆત કરી. ત્યારબાદ તેને રાજકોટની રાજકુમાર કોલેજમાં મોકલવામાં આવ્યા હતા. તેને બોર્ડિંગ સ્કૂલ પસંદ ન હતી અને એક વર્ષમાં તે ત્યાંથી 13 વખત ભાગી ગયા હતા. છેવટે તેઓ નવી દિલ્હીની સરદાર પટેલ વિદ્યાલયમાં સ્થાયી થયા, જ્યાંથી તેમણે શાળાનો અભ્યાસ પૂર્ણ કર્યો.

અજય જાડેજા 1992 અને 2000 ની વચ્ચે ભારતીય ક્રિકેટ ટીમમાં નિયમિત હતા, તેણે 15 ટેસ્ટ મેચ અને 196 વન-ડે ઈન્ટરનેશનલ રમી હતી. તેમની ગણના તેમના સમયમાં ભારતીય ટીમના શ્રેષ્ઠ ફિલ્ડરોમાં થતી હતી. 1996ના ક્રિકેટ વર્લ્ડ કપની ક્વાર્ટર ફાઇનલમાં કટ્ટર હરીફ પાકિસ્તાન સામે બેંગલુરુમાં રમાયેલી તેની સૌથી યાદગાર ઇનિંગ્સમાંની એક હતી જ્યારે તેણે 25 બોલમાં 45 રન બનાવ્યા હતા, જેમાં વકાર યુનિસની અંતિમ બે ઓવરમાં 40 રન ફટકાર્યા હતા. અજય જાડેજા અને મોહમ્મદ અઝહરુદ્દીન સાથે મળીને ઝિમ્બાબ્વે અને શ્રીલંકા સામે અનુક્રમે ચોથી અને પાંચમી વિકેટ માટે સૌથી વધુ વન-ડે ભાગીદારીનો રેકોર્ડ ધરાવે છે.

તેની કારકિર્દીનો બીજો યાદગાર પ્રસંગ શારજાહમાં ઈંગ્લેન્ડ સામે 1 ઓવરમાં 3 રન આપીને 3 વિકેટ લઈને ભારત માટે મેચ જીતી હતી. જાડેજાએ 13 વન-ડે મેચોમાં ભારતની કેપ્ટનશીપ કરી છે. બેંગ્લોરનું ચિન્નાસ્વામી સ્ટેડિયમ, જે 1996ના વર્લ્ડ કપમાં પાકિસ્તાન સામેની ક્વાર્ટર ફાઈનલનું સ્થળ હતું તે તેમના પ્રિય મેદાનોમાંનું એક હતું. જાડેજા છેલ્લી વખત 3 જૂન 2000ના રોજ પેપ્સી એશિયા કપમાં પાકિસ્તાન સામે વન-ડે ઈન્ટરનેશનલમાં રમ્યા હતા. તેણે તે મેચ માં 93 રન બનાવ્યા હતા જેમાં ભારત આખરે હારી ગયું હતું. જાડેજાએ સૌથી વધુ 8 ચોગ્ગા અને 4 છગ્ગા ફટકાર્યા હતા.

જાડેજાની ક્રિકેટની સિદ્ધિઓ પાછળથી મેચ ફિક્સિંગ માટે 5-વર્ષના પ્રતિબંધ દ્વારા ઢંકાઈ ગઈ હતી. બાદમાં 27 જાન્યુઆરી 2003ના રોજ દિલ્હી હાઈકોર્ટ દ્વારા આ પ્રતિબંધને રદ કરવામાં આવ્યો હતો, જેના કારણે જાડેજા સ્થાનિક અને આંતરરાષ્ટ્રીય ક્રિકેટ રમવા માટે લાયક બન્યા હતા. જાડેજાએ 2 ફેબ્રુઆરી 2001ના રોજ કે. માધવન સમિતિની ભલામણોના આધારે BCCIના પાંચ વર્ષનો પ્રતિબંધ લાદવાના આદેશને પડકારીને દિલ્હી હાઈકોર્ટનો સંપર્ક કર્યો હતો. તે 2003માં રણજી રમ્યા હતા. અજય જાડેજા હાલમાં ક્રિકેટ કોમેન્ટેટર છે.

રાજેન્દ્રસિંહ જાડેજા

Rajendra Jadeja

રાજેન્દ્ર રાયસિંહ જાડેજા ઉર્ફે રાજેન્દ્ર જાડેજાનો જન્મ 29 નવેમ્બર 1955ના રોજ પાલનપુર, બોમ્બે સ્ટેટમાં થયો હતો. તેઓ ભારતીય ક્રિકેટર, કોચ અને બીસીસીઆઈના ભૂતપૂર્વ સત્તાવાર રેફરી હતા. તેઓ એ સૌરાષ્ટ્ર, પશ્ચિમ ઝોન અને મુંબઈનું પ્રતિનિધિત્વ કરતી ફર્સ્ટ ક્લાસ ક્રિકેટ રમી હતી. તેણે 50 ફર્સ્ટ ક્લાસ મેચો અને 11 લિસ્ટ A મેચોમાં ભાગ લીધો હતો.

રાજેન્દ્ર જાડેજા તેમના શાળાના દિવસોમાં શાળાકીય ક્રિકેટ રમતા હતા અને શાળા કક્ષાની સ્પર્ધાઓમાં સિદ્ધાર્થ કોલેજની ક્રિકેટ ટીમની કેપ્ટનશીપ પણ કરી હતી. તેણે 1974-75ની રણજી ટ્રોફી સિઝન દરમિયાન સૌરાષ્ટ્ર તરફથી રમતા ફર્સ્ટ ક્લાસમાં પ્રવેશ કર્યો હતો. તે ટૂંક સમયમાં જ ફર્સ્ટ ક્લાસ ક્રિકેટમાં સૌરાષ્ટ્રની ટીમના અગ્રણી સભ્ય બની ગયા અને એક દાયકાથી વધુ સમય સુધી સૌરાષ્ટ્ર માટે પેસ આક્રમણનું નેતૃત્વ પણ કર્યું, ખાસ કરીને ફર્સ્ટ ક્લાસ મેચોમાં. આ દરમિયાન, તે 1978-79 અને 1979-80માં 2 ફર્સ્ટ-ક્લાસ સીઝનમાં બોમ્બે ક્રિકેટ ટીમ માટે પણ ટીમના રેગ્યુલર સભ્ય હતા. તે પશ્ચિમ ઝોનની ટીમ માં પણ રમ્યા હતા જે 1978-79 દુલીપ ટ્રોફીની ફાઇનલમાં ઉત્તર ઝોનમાં રનર્સ-અપ તરીકે ઉભરી હતી.

1976-77 સીઝન દરમિયાન પ્રવાસી મેરીલેબોન ક્રિકેટ ક્લબ સામેની મૈત્રીપૂર્ણ ઘરઆંગણાની મેચમાં વેસ્ટ ઝોન અને ભારતીય યુનિવર્સિટીઝ હેઠળની 22 ટીમનું પ્રતિનિધિત્વ કરવા માટે પણ તેની પસંદગી કરવામાં આવી હતી. આખરે તે MCC સામેની મેચ દરમિયાન અનુભવી ભૂતપૂર્વ ભારતીય કેપ્ટન દિલીપ વેંગસરકર સાથે રમવા ગયા. આ ઉપરાંત રાજેન્દ્ર જાડેજા પણ ટાઇમ્સ શીલ્ડમાં નિર્લોન તરફથી રમ્યા હતા.

તેને તેના રમતના દિવસો દરમિયાન સ્થાનિક ક્રિકેટમાં શ્રેષ્ઠ જમણા હાથના મધ્યમ ગતિના બોલરોમાંના એક તરીકે તેમજ એક નોંધપાત્ર ઓલરાઉન્ડર તરીકે ગણવામાં આવે છે કારણ કે તેણે 1536 રન બનાવીને અને 134 વિકેટો મેળવીને તેની ફર્સ્ટ-ક્લાસ ની કારકિર્દીનો અંત કર્યો હતો. 1974-75 થી 1986-87 ની વચ્ચે, તેઓ પ્રોફેશનલ ક્રિકેટમાંથી નિવૃત્તિ લેતા પહેલા 13 ફર્સ્ટ-ક્લાસ સીઝનમાં દેખાયા હતા.

રાજેન્દ્ર જાડેજાને બાદમાં ભારતીય ક્રિકેટ કંટ્રોલ બોર્ડ દ્વારા સત્તાવાર રેફરી તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા અને તેમણે 53 ફર્સ્ટ-ક્લાસ મેચો, 18 લિસ્ટ A મેચો અને 34 T20 મેચોમાં રેફરી તરીકે કાર્ય કર્યું હતું. તે 2015 ઇન્ડિયન પ્રીમિયર લીગ દરમિયાન રેફરીઓમાંના એક હતા, જ્યાં તેણે ગ્રુપ સ્ટેજની કેટલીક મેચોમાં અધિકૃત ભૂમિકા ભજવી હતી. રેફરી તરીકે તેની છેલ્લી મેચ 7 નવેમ્બર 2015ના રોજ રણજી ટ્રોફીમાં ઝારખંડ અને જમ્મુ અને કાશ્મીર વચ્ચેની ફર્સ્ટ-ક્લાસ મેચ દરમિયાન આવી હતી.

ત્યારબાદ તેઓ સૌરાષ્ટ્ર ક્રિકેટ એસોસિએશનના કોચ, પસંદગીકાર અને ટીમ મેનેજર બન્યા. તેણે 2019 માં સૌરાષ્ટ્ર પ્રીમિયર લીગની શરૂઆતની આવૃત્તિમાં સોરઠ લાયન્સને કોચિંગ આપ્યું હતું, જ્યાં ટીમ વિજેતા તરીકે ઉભરી હતી. તેનું અંતિમ કોચિંગ કાર્ય 2019-20ની સિઝન દરમિયાન સૌરાષ્ટ્રના અંડર 23 સાથે હતું.

જાડેજા તેની મૂછો માટે જાણીતા હતા. તેમના ભાઈ ધર્મરાજ રાયસિંહ જાડેજા પણ સૌરાષ્ટ્ર માટે ફર્સ્ટ ક્લાસ ક્રિકેટ રમ્યા હતા. તેઓ 16 મે 2021 ના ​​રોજ 65 વર્ષની વયે ગુજરાતના જામનગરમાં કોવિડ-19 ની અસર બાદ મૃત્યુ પામ્યા હતા.

મહારાજા શ્રી રાજેન્દ્રસિંહજી જાડેજા

Rajendrasinhji Jadeja

મહારાજા શ્રી રાજેન્દ્રસિંહજી જાડેજાનો જન્મ 15 જૂન 1899ના રોજ પશ્ચિમ ભારતના ગુજરાત રાજ્યના કાઠિયાવાડ પ્રદેશના સરોદર ખાતે થયો હતો. આ પરિવાર નવાનગર રાજ્ય (હવે જામનગર)ના શાસક યદુવંશી રાજપૂત વંશનો હતો, કે.એસ.દુલીપસિંહજી અને કાકા રણજીતસિંહજી, તે જ પરિવાર ક્રિકેટના બે દિગ્ગજો જ છે.

જનરલ મહારાજ શ્રી રાજેન્દ્રસિંહજી જાડેજા ડીએસઓ કે કે.એસ. રાજેન્દ્રસિંહજી, જેઓ ભારતીય સેનાના પ્રથમ ચીફ ઓફ આર્મી સ્ટાફ હતા, અને ફિલ્ડ માર્શલ કે.એમ. કરિયપ્પા પછી બીજા ભારતીય, ભારતીય સેનાના કમાન્ડર-ઇન-ચીફ બન્યા હતા.

રાજેન્દ્રસિંહજીએ રાજકોટની રાજકુમાર કોલેજ, પછી માલવર્ન કોલેજમાં અભ્યાસ કર્યો. લશ્કરી કારકિર્દી બનાવવાનો સંકલ્પ કર્યા પછી, તેઓ રોયલ મિલિટરી કોલેજ, સેન્ડહર્સ્ટમાં જોડાયા. 1921 માં, તેમને ભારતીય સેના માટે અનઅટેચ્ડ લિસ્ટમાં સેકન્ડ લેફ્ટનન્ટ તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા. તેમણે કિંગ્સ રોયલ રાઈફલ કોર્પ્સની 3જી બટાલિયન સાથે જોડાયેલ અને પછી તેમને એક વર્ષ વિતાવ્યું, પછી ભારતીય સેનામાં જોડાયા અને 2જી રોયલ લેન્સર્સમાં પોસ્ટ કરવામાં આવ્યા. કિંગ્સ કમિશન્ડ ઈન્ડિયન ઓફિસર તરીકે, તેમણે બ્રિટિશ ઈન્ડિયન આર્મીમાં વિવિધ હોદ્દાઓ સંભાળ્યા હતા અને બીજા વિશ્વ યુદ્ધ દરમિયાન વિષેશ સેવા આપી હતી. જનરલ રાજેન્દ્રસિંહજી 1945-46માં વોશિંગ્ટન ડીસીમાં મિલિટરી એટેચ તરીકે ફરજ બજાવનાર પ્રથમ ભારતીય બન્યા હતા.

1941 બીજા વિશ્વયુદ્ધમાં, રાજેન્દ્રસિંહજીને 2જી લાન્સર્સના સ્ક્વોડ્રન કમાન્ડર તરીકે ભૂમધ્ય અને મધ્ય પૂર્વ થિયેટરમાં મોકલવામાં આવ્યા હતા. એપ્રિલ 1941માં, તેમની બ્રિગેડ, ત્રીજી ભારતીય મોટર બ્રિગેડ, મેચિલી ખાતે સંખ્યાત્મક રીતે શ્રેષ્ઠ ધરી દળો દ્વારા ઘેરાયેલી હતી. ઘેરાયેલા હોવાથી, સાથી દળો પાસે રણમાં દુશ્મન દળો દ્વારા યુદ્ધ કરવા સિવાય કોઈ વિકલ્પ બચ્યો ન હતો. આ ઓપરેશન દરમિયાન રાજેન્દ્રસિંહજીની ટુકડીએ રીઅરગાર્ડની સ્થિતિ સંભાળી હતી. જ્યારે જર્મન ટેન્કના હુમલામાં વાનગાર્ડને ઘણું નુકસાન થયું હતું, ત્યારે રણજીતસિંહજીના સ્ક્વોડ્રનને ગંભીર અસર થઈ ન હતી. તેણે તેના સ્ક્વોડ્રનને દુશ્મન રેન્ક દ્વારા ચાર્જમાં દોર્યું, અને તેઓએ નજીકની કેટલીક ટેકરીઓની સુરક્ષામાં રાહત મેળવી. સ્ક્વોડ્રને રાત પડયા પછી દુશ્મન દળો પર વધુ કાર્યવાહી કરી અને નોંધપાત્ર સફળતા હાંસલ કરી; ખરેખર, તે સાઠ યુદ્ધ કેદીઓ સાથે બેઝ પર પાછા ફર્યા.

તેમના બહાદુર નેતૃત્વ અને નિર્ણાયક પગલાં માટે, રાજેન્દ્રસિંહજીને 1941માં ડિસ્ટિંગ્વિશ્ડ સર્વિસ ઓર્ડર (DSO) એનાયત કરવામાં આવ્યો હતો. બીજા વિશ્વ યુદ્ધ દરમિયાન આ સન્માનથી સન્માનિત થનાર તેઓ પ્રથમ ભારતીય હતા.

ઑક્ટોબર 1942માં ભારત પરત ફરતા, રાજેન્દ્રસિંહજીને 1943માં 2 રોયલ લેન્સર્સના કમાન્ડન્ટ તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા. મે 1945માં, તેઓ લશ્કરના પબ્લિક રિલેશન્સના ડેપ્યુટી ડાયરેક્ટર તરીકે નિમણૂક પામ્યા હતા અને વોશિંગ્ટનમાં પોસ્ટ કરવામાં આવ્યા હતા, ત્યાં જૂનથી લશ્કરી એટેચી તરીકે વધુ નિમણૂક કરવામાં આવી હતી. સપ્ટેમ્બર 1946માં તેમને બ્રિગેડિયર તરીકે બઢતી આપવામાં આવી હતી અને પિસ્કા પેટા વિસ્તારની કમાન્ડ સોંપવામાં આવી હતી. ત્યારપછી તેમને ભારતીય આર્મર્ડ કોર્પ્સના પ્રથમ ભારતીય ડિરેક્ટર તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા અને સ્વતંત્રતાના થોડા સમય પહેલા 30 જુલાઈ 1947ના રોજ કાર્યકારી મેજર જનરલ તરીકે બઢતી આપવામાં આવી હતી.

તેમને બીજા વિશ્વ યુદ્ધમાં પ્રથમ ભારતીય, ભારતીય જનરલ સર્વિસ મેડલ, 1939 -1945 સ્ટાર, આફ્રિકા સ્ટાર, બર્મા સ્ટાર, 1939 – 1945નો યુદ્ધ ચંદ્રક, સંરક્ષણ ચંદ્રક, ભારતીય સ્વતંત્રતા ચંદ્રક, કિંગ જ્યોર્જ વી સિલ્વર જ્યુબિલી, કિંગ જ્યોર્જ પંચમ કોરોનેશન મેડલ, ક્વીન એલિઝાબેથ II કોરોનેશન મેડલ અને લીજન ઓફ મેરિટ સહિત ઘણા મેડલ અને સ્ટાર્સ દ્વારા એનાયત કરવામાં આવ્યા હતા.

રવિન્દ્ર જાડેજા

Ravindra Jadeja

રવિન્દ્રસિંહ અનિરુદ્ધસિંહ જાડેજાનો જન્મ 6 ડિસેમ્બર 1988ના રોજ ગુજરાતના જામનગર જિલ્લાના નવાગામ ઘેડ માં એક ગુજરાતી રાજપૂત પરિવારમાં થયો હતો. તેના પિતા અનિરુદ્ધ ખાનગી સુરક્ષા એજન્સીમાં ચોકીદાર હતા. તેમના પિતા ઈચ્છતા હતા કે તેઓ આર્મી ઓફિસર બને પરંતુ તેમની રુચિ ક્રિકેટમાં હતી. જાડેજાએ 17 એપ્રિલ 2016 ના રોજ રીવાબા સોલંકી સાથે લગ્ન કર્યા, તેમને જૂન 2017 માં એક પુત્રીનો જન્મ થયો.

જાડેજાએ 2005માં 16 વર્ષની ઉંમરે ભારત માટે પ્રથમ અંડર-19માં ભાગ લીધો હતો. તેને શ્રીલંકામાં 2006ના અંડર-19 ક્રિકેટ વર્લ્ડ કપ માટે ભારતીય ટીમમાં પસંદ કરવામાં આવ્યા હતા. જાડેજાએ પાકિસ્તાન સામેની ફાઇનલમાં 3 વિકેટથી પ્રભાવિત કર્યા બાદ ભારત રનર્સ-અપ થયું હતું. તે 2008 U/19 ક્રિકેટ વર્લ્ડ કપમાં વિજયી ભારતીય ટીમનો વાઇસ-કેપ્ટન હતો. તેણે ટૂર્નામેન્ટમાં બોલ વડે મહત્વની ભૂમિકા ભજવી હતી, તેણે 6 મેચમાં 13ની એવરેજથી 10 વિકેટ લીધી હતી.

2012 માં જાડેજા ઇતિહાસનો આઠમો ખેલાડી બન્યો અને પ્રથમ ભારતીય ખેલાડી, જેણે તેની કારકિર્દીમાં ત્રણ ફર્સ્ટ-ક્લાસ ટ્રિપલ સેન્ચુરી ફટકારી, જેમાં ડોન બ્રેડમેન, બ્રાયન લારા, બિલ પોન્સફોર્ડ, વોલી હેમન્ડ, ડબલ્યુજી ગ્રેસ, ગ્રીમ હિક અને માઇક હસીની સાથે જોડાયા. તેની પ્રથમ મેચ નવેમ્બર 2011ની શરૂઆતમાં ઓરિસ્સા સામે આવી હતી, જેમાં તેણે 375 બોલમાં 314 રન બનાવ્યા હતા. તેની બીજી ટ્રિપલ સેન્ચુરી નવેમ્બર 2012માં ગુજરાત સામે આવી હતી, જેમાં તેણે અણનમ 303 રન બનાવ્યા હતા. તેનો ત્રીજી ટ્રિપલ સેન્ચુરી ડિસેમ્બર 2012માં રેલવે સામે આવી હતી, જેમાં તેણે 501 બોલમાં 331 રન બનાવ્યા હતા. જાડેજાએ માત્ર 23 વર્ષની ઉંમરે આ માઈલસ્ટોન હાંસલ કર્યો હતો.

નોટિંગહામમાં ઈંગ્લેન્ડ વિરુદ્ધ તેની 56 રનની ઇનિંગ દરમિયાન જાડેજા 2000 રન પૂર્ણ કરનાર અને ટેસ્ટમાં 200 વિકેટ મેળવનાર પાંચમો સૌથી ઝડપી ખેલાડી બન્યો. 8 ફેબ્રુઆરી 2009ના રોજ શ્રીલંકા સાથેની વનડે શ્રેણીની અંતિમ મેચમાં તેનું આંતરરાષ્ટ્રીય ડેબ્યુ થયું હતું જ્યાં તેણે 60* રન બનાવ્યા હતા, જોકે ભારત મેચ હારી ગયું હતું. 21 ડિસેમ્બર 2009ના રોજ કટકમાં શ્રીલંકા સામેની ત્રીજી ODIમાં, જાડેજાને ચાર વિકેટ ઝડપીને મેન ઓફ ધ મેચનો એવોર્ડ આપવામાં આવ્યો હતો. તેની શ્રેષ્ઠ બોલિંગ 4-32 છે.

તેણે લંડનના ઓવલ ખાતે ઈંગ્લેન્ડ સામેની ત્રીજી ODIમાં ભારતીય ટીમમાં પુનરાગમન કર્યું. 19 ઓવર પછી ભારત 58-5 સાથે ક્રીઝ પર પહોંચતા, તેણે 78 રન બનાવ્યા, જેમાં સુકાની મહેન્દ્ર સિંહ ધોની સાથે 112 અને રવિચંદ્રન અશ્વિન સાથે માત્ર 5.1 ઓવરમાં 59 રન ઉમેરીને તેની ટીમને 50 ઓવરમાં 234-7 સુધી પહોંચાડવામાં મદદ કરી. તેણે તેની 9 ઓવરમાં 42 રન આપી 2 વિકેટ પણ લીધી અને તેને “પ્લેયર ઓફ ધ મેચ” તરીકે પસંદ કરવામાં આવ્યો.

રણજી ટ્રોફી સીઝન 2012-13ની શરૂઆતમાં તેના પ્રભાવશાળી પ્રદર્શન બાદ, જ્યારે તેણે 4 મેચમાં બે 300+ સ્કોર બનાવ્યા (4/125 અને પછી 303* ગુજરાત સામે સુરત ખાતે; 331 અને 3/109 રાજકોટમાં રેલ્વે સામે), તેને નાગપુર ખાતે ઇંગ્લેન્ડ સામે ચોથી ટેસ્ટ રમવા માટે 15-સભ્ય ભારતીય ટેસ્ટ ટીમમાં જોડાવા માટે બોલાવવામાં આવ્યો હતો. નાગપુર ખાતે ઈંગ્લેન્ડ સામેની તેની ટેસ્ટ ડેબ્યૂમાં તેણે 70 ઓવર ફેંકી અને 117 રન આપી 3 વિકેટ પણ લીધી.

ફેબ્રુઆરી-માર્ચ 2013માં ઑસ્ટ્રેલિયા સામેની ઐતિહાસિક 4-0ની હોમ ટેસ્ટ સિરીઝમાં, જાડેજાએ 24 વિકેટ લીધી હતી, જેણે ઑસ્ટ્રેલિયન કૅપ્ટન માઇકલ ક્લાર્કને સિરીઝમાં છમાંથી પાંચ વખત આઉટ કર્યો હતો જેણે ઑલરાઉન્ડર તરીકે ટીમમાં તેનું સ્થાન મજબૂત કર્યું હતું. ICC દ્વારા ઓગસ્ટ 2013માં તેને ODI ક્રિકેટમાં નંબર 1 બોલર તરીકે ક્રમાંક આપવામાં આવ્યો હતો. 1996માં ટેબલમાં ટોચ પર રહેલા અનિલ કુંબલે પછી જાડેજા રેન્કિંગમાં ટોચ પર પહોંચનાર પ્રથમ ભારતીય બોલર છે. કપિલ દેવ પછી તે ચોથો ભારતીય બોલર છે. મનિન્દર સિંહ અને કુંબલે નંબર 1 પર રહેશે.

જાડેજાએ આગામી રણજી સિઝન (2015-16)માં મજબૂત વાપસી કરી, જ્યાં તેણે 3 50+ સ્કોર સહિત 4 રમતમાંથી 38 વિકેટ અને 215 રન બનાવ્યા. તેના મજબૂત પ્રદર્શનને કારણે ઘરઆંગણે દક્ષિણ આફ્રિકા સામેની ભારતીય ટેસ્ટ ટીમ માટે પસંદગી કરવામાં આવી હતી. જાડેજાએ 4 મેચમાં 23 વિકેટ લઈને પોતાની ટીમને વિજય હાંસલ કરવામાં મદદ કરી હતી. તેણે શ્રેણીમાં 109 રન બનાવ્યા.

તે રવિચંદ્રન અશ્વિન સાથે મળીને ICC ટેસ્ટ રેન્કિંગના ઇતિહાસમાં સંયુક્ત રીતે નંબર 1 બોલર મેળવનાર સ્પિનરોની પ્રથમ જોડી બની. 5 ઓગસ્ટ 2017ના રોજ, જાડેજા 32 ટેસ્ટના સંદર્ભમાં 150 વિકેટ ઝડપનાર સૌથી ઝડપી ડાબોડી બોલર બન્યો. 5 ઓક્ટોબર 2018 ના રોજ, તેણે ટેસ્ટમાં તેની પ્રથમ સદી ફટકારી. માર્ચ 2019 માં ઓસ્ટ્રેલિયા સામેની બીજી ODI દરમિયાન, જાડેજા ભારત માટે ODIમાં 2000 રન બનાવનાર અને 150 વિકેટ લેનાર ત્રીજો ક્રિકેટર બન્યો. ઓક્ટોબર 2019 માં, દક્ષિણ આફ્રિકા સામેની પ્રથમ ટેસ્ટમાં જાડેજાએ ટેસ્ટ ક્રિકેટમાં તેની 200મી વિકેટ લીધી.

5 માર્ચ 2022 ના રોજ, શ્રીલંકા સામેની ટેસ્ટ મેચમાં, જાડેજાએ 175* રન બનાવીને કપિલ દેવનો 35 વર્ષ જૂનો રેકોર્ડ તોડ્યો હતો. તેણે નંબર 7 અથવા તેનાથી ઓછા સ્કોરનો રેકોર્ડ બનાવ્યો. ત્યારબાદ તેણે બે ઇનિંગ્સમાં 5/41 અને પછી 4/46 વિકેટ લીધી, મેચના આંકડા 9/87 નોંધાવ્યા, જેથી ભારતે શ્રીલંકાને ઇનિંગ અને 222 રનથી હરાવ્યું. જુલાઈ 2022માં, તેને વેસ્ટ ઈન્ડિઝ સામે ODI શ્રેણી માટે ભારતના વાઇસ-કેપ્ટન તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યો હતો.

2008માં ઇન્ડિયન પ્રીમિયર લીગ (IPL) ની શરૂઆતની સીઝન માટે રાજસ્થાન રોયલ્સ દ્વારા રવિન્દ્ર જાડેજાની પસંદગી કરવામાં આવી હતી, અને તેમની જીતમાં મહત્વની ભૂમિકા ભજવી હતી (ફાઇનલમાં રોયલ્સે ચેન્નાઈ સુપર કિંગ્સને હરાવ્યું હતું). જાડેજાએ 14 મેચમાં 131.06ના સ્ટ્રાઈક રેટથી 135 રન બનાવ્યા, કિંગ્સ ઈલેવન પંજાબ સામે તેનો શ્રેષ્ઠ સ્કોર 36* હતો. તેણે 2009માં 110.90ના સ્ટ્રાઈક રેટથી 295 રન બનાવ્યા હતા.

2011 માં, તેને કોચી ટસ્કર્સ કેરળ દ્વારા $950,000 માં ખરીદ્યો હતો. સપ્ટેમ્બર 2011માં કોચી ટસ્કર્સને IPLમાંથી સમાપ્ત કરવામાં આવી હતી, અને 2012 IPL ખેલાડીઓની હરાજીમાં, જાડેજાને ચેન્નાઈ સુપર કિંગ્સે $2 મિલિયન (અંદાજે રૂ. 9.8 કરોડ)માં ખરીદ્યો હતો.જાડેજા વર્ષની હરાજીમાં સૌથી મોંઘો ખેલાડી હતો.

2021 ઈન્ડિયન પ્રીમિયર લીગની 19મી મેચમાં, જાડેજાએ 62* ફટકાર્યા, જેમાં હર્ષલ પટેલ દ્વારા ફેંકવામાં આવેલી છેલ્લી ઓવરમાં સંયુક્ત-સૌથી વધુ 37 રન બનાવ્યા હતા. બાદમાં તેણે તેની ચાર ઓવરમાં 3/13 વિકેટ લીધી અને મેન ઓફ ધ મેચ તરીકે પસંદ કરવામાં આવ્યો. MS ધોનીના સ્થાને જાડેજાને 2022 IPL સિઝન પહેલા ચેન્નાઈ સુપર કિંગ્સ માટે કેપ્ટન તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા. જોકે તેણે સીઝનની મધ્યમાં જ કપ્તાની ધોનીને સોંપી દીધી હતી. પાછળથી તે પાંસળીની ઈજાને કારણે ટુર્નામેન્ટમાંથી બહાર થઈ ગયો હતો.

તેને 2013 અને 2016માં ICC ODI ટીમ ઓફ ધ યર દ્વારા, 2008-09માં રણજી ટ્રોફીમાં સૌથી વધુ વિકેટ લેવા માટે માધવરાવ સિંધિયા પુરસ્કાર, ICC ટોપ 10 ટેસ્ટ ઓલરાઉન્ડરોમાં 1મું સ્થાન અને 2019માં અર્જુન એવોર્ડથી પુરસ્કૃત કરવામાં આવ્યો હતો.

વિનુ માંકડ

Vinoo Mankad

મુલવંતરાય હિંમતલાલ “વિનુ” માંકડનો જન્મ 12 એપ્રિલ 1917ના રોજ થયો હતો, તે એક ભારતીય ક્રિકેટર હતો જેણે 1946 અને 1959 વચ્ચે ભારત માટે 44 ટેસ્ટ મેચોમાં ભાગ લીધો હતો. તે 1956માં પંકજ રોય સાથે 413 રનની ઓપનિંગ ભાગીદારી માટે વિશ્વ વિક્રમ સ્થાપવા માટે જાણીતા છે. નોન-સ્ટ્રાઈકરના અંતે બેટ્સમેનને “બેકઅપ” માટે રન આઉટ કરવા માટે એક રેકોર્ડ જે 52 વર્ષ સુધી ઊભો રહ્યો. ક્રિકેટમાં માંકડિંગનું નામ તેમના નામ પરથી પડ્યું છે. જૂન 2021 માં તેને ICC ક્રિકેટ હોલ ઓફ ફેમમાં સામેલ કરવામાં આવ્યા હતા. સ્કીલ્ડ બેરીના જણાવ્યા મુજબ, “તે તેના સમયમાં વિશ્વનો શ્રેષ્ઠ ડાબોડી સ્પિનર ​​હતા અને શ્રેષ્ઠ સ્પિનિંગ ઓલરાઉન્ડર હતા”. તેમના પુત્ર અશોક માંકડ પણ ભારત માટે ટેસ્ટ ક્રિકેટ રમ્યા હતા. બીજો પુત્ર રાહુલ માંકડ ફર્સ્ટ ક્લાસ ક્રિકેટ રમ્યો હતો.

માંકડે 1947/48માં ભારતના ઓસ્ટ્રેલિયા પ્રવાસ પર વિવાદ ઉભો કર્યો હતો જ્યારે તેણે બીજી ટેસ્ટમાં નોન-સ્ટ્રાઈકર ઓવરમાં બિલ બ્રાઉનને રન આઉટ કર્યો હતો. માંકડે તેના બોલિંગ રન-અપની ડિલિવરી દરમિયાન થોભ્યો અને વિકેટ ઉડાડી ત્યારે બ્રાઉન તેની ક્રિઝની બહાર હતો અને સ્વીકૃત રીતે સ્ટ્રાઈકરને ટેકો આપતો હતો. પ્રવાસ પર અગાઉ ઓસ્ટ્રેલિયાની XI સામેની રમતમાં તેણે બ્રાઉન સાથે આવું જ કર્યું હતું, પરંતુ બ્રાઉન આઉટ થવાથી ઓસ્ટ્રેલિયન મીડિયા ગુસ્સે થઈ ગયું હતું, અને કોઈને આ રીતે આઉટ કરવાને હવે વિશ્વભરમાં “માંકડિંગ” તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. જો કે આ પ્રકારનું કૃત્ય ક્રિકેટના કાયદાનું ઉલ્લંઘન નથી, પરંતુ કેટલાક લોકો માટે તે રમતગમતની અને રમતની ભાવના વિરુદ્ધ માનવામાં આવે છે.

ભારત સરકારે તેમને 1973 માં “પદ્મ ભૂષણ” ના સન્માનથી નવાજ્યા હતા. માંકડના સન્માનમાં મુંબઈના વાનખેડે સ્ટેડિયમની દક્ષિણે એક માર્ગનું નામ આપવામાં આવેલ છે. તેમની સ્મૃતિમાં એક પ્રતિમા તેમના જન્મ નગર જામનગર, ગુજરાતમાં છે. તે 2021 ICC વર્લ્ડ ટેસ્ટ ચેમ્પિયનશિપ ફાઈનલ પહેલા આઈસીસી ક્રિકેટ હોલ ઓફ ફેમ માટે ઈન્ટરનેશનલ ક્રિકેટ કાઉન્સિલ દ્વારા નામ આપવામાં આવેલ દસમાં સામેલ હતા.

રણજીતસિંહજી જાડેજા

Ranjitsinhji

રણજીતસિંહજી જાડેજાનો જન્મ 10 સપ્ટેમ્બર 1872ના રોજ પશ્ચિમ ભારતીય પ્રાંત કાઠિયાવાડના નવાનગર રાજ્યના સડોદર ગામમાં એક યદુવંશી રાજપૂત પરિવારમાં થયો હતો. તેમના નામનો અર્થ “યુદ્ધમાં વિજય મેળવનાર સિંહ” હતો.

રણજીતસિંહજીનો પરિવાર તેમના દાદા અને તેમના પરિવારના વડા ઝાલમસિંહજી દ્વારા નવાનગર રાજ્યના શાસક પરિવાર સાથે સંબંધિત હતો. બાદમાં તેઓ નવાનગરના જામ સાહેબ વિભાજીના પિતરાઈ ભાઈ હતા; રણજીતસિંહજીના જીવનચરિત્રકારોએ પાછળથી દાવો કર્યો હતો કે વિભાજી માટે ઝાલમસિંહજીએ સફળ યુદ્ધમાં બહાદુરી બતાવી હતી.

1856 માં, વિભાજીના પુત્ર કાળુભાનો જન્મ થયો, જે વિભાજીની ગાદીનો વારસદાર બન્યો. જેમ જેમ કાળુભા મોટા થતા ગયા તેમ તેમ તેણે હિંસા અને આતંકથી પ્રતિષ્ઠા સ્થાપિત કરી. તેની ક્રિયાઓમાં તેના પિતાને ઝેર આપવાનો પ્રયાસ અને બહુવિધ બળાત્કારનો સમાવેશ થાય છે. પરિણામે વિભાજીએ 1877માં તેમના પુત્રને વિમુખ કર્યો અને અન્ય કોઈ યોગ્ય વારસદાર ન હોવાથી, ઝાલમસિંહજી એ તેમના પરિવારના વારસદારને દત્તક લઈને રિવાજનું પાલન કર્યું. પ્રથમ પસંદ કરેલ વારસદારનું દત્તક લીધાના છ મહિનામાં મૃત્યુ થયું, કાં તો કાળુભાની માતાના આદેશથી અથવા તાવ અને ઝેરથી મૃત્યુ થયું. ઓક્ટોબર 1878માં બીજી પસંદગી રણજીતસિંહજીની હતી. રણજિતસિંહજીની ઘટનાઓનું પછીનું સંસ્કરણ, તેમના જીવનચરિત્રકાર રોલેન્ડ વાઇલ્ડ દ્વારા નોંધવામાં આવ્યું હતું કે, વિભાજીની પત્નીઓના ડરથી તેમને દત્તક લેવાનું ગુપ્ત રીતે કરવામાં આવ્યું હતું. વાઇલ્ડના જણાવ્યા મુજબ, “છોકરાના પિતા અને દાદાએ સમારોહ જોયો હતો જેનું સત્તાવાર રીતે ભારત કાર્યાલય, ભારત સરકાર અને બોમ્બે સરકાર દ્વારા રેકોર્ડ કરવામાં આવ્યું હતું. ઓક્ટોબર 1884માં, ભારત સરકારે જસવંતસિંહજીને વિભાજીના વારસદાર તરીકે માન્યતા આપી હતી, પરંતુ વાઈસરોય, લોર્ડ રિપન માનતા હતા કે રણજીતસિંહજીને તેમનું પદ ગુમાવવા બદલ વળતર મળવું જોઈએ.

માર્ચ 1888માં, મેકનાઘટન રણજીતસિંહજીને અન્ય બે વિદ્યાર્થીઓ સાથે લંડન લઈ ગયા જેમણે સંભવિત પ્રદર્શન કર્યું. મેકનાઘટન રણજીતસિંહજીને જે ઘટનામાં લઈ ગયા તે પૈકીની એક સરે કાઉન્ટી ક્રિકેટ ક્લબ અને પ્રવાસી ઓસ્ટ્રેલિયન ટીમ વચ્ચેની ક્રિકેટ મેચ હતી. રણજીતસિંહજી ક્રિકેટના ધોરણોથી પ્રભાવિત થયા હતા, અને ચાર્લ્સ ટર્નરે એક બોલર તરીકે વધુ જાણીતા ઓસ્ટ્રેલિયન, વિશાળ જનમેદની સામે સદી ફટકારી હતી; રણજીતસિંહજીએ પાછળથી કહ્યું હતું કે તેણે દસ વર્ષથી વધુ સારી ઈનિંગ્સ જોઈ નથી. મેકનાઘટન તે સપ્ટેમ્બરમાં ભારત પરત ફર્યા પરંતુ રણજીતસિંહજી અને અન્ય વિદ્યાર્થીઓ પૈકીના એક રામસિંહજીને કેમ્બ્રિજમાં રહેવાની વ્યવસ્થા કરી.

શરૂઆતમાં, રણજીતસિંહજીને ટેનિસમાં બ્લુ એવોર્ડ મળવાની આશા હતી, પરંતુ, સંભવતઃ 1888માં ઓસ્ટ્રેલિયાની રમત જોવાની તેમની મુલાકાતથી પ્રેરિત થઈને, તેમણે ક્રિકેટ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવાનું નક્કી કર્યું. 1889 અને 1890માં, તેઓ નિમ્ન ધોરણનું સ્થાનિક ક્રિકેટ રમ્યા, પરંતુ બોર્નમાઉથમાં તેમના રોકાણને પગલે, તેમણે તેમના ક્રિકેટમાં સુધારો કરવા માટે પ્રયાણ કર્યું. જૂન 1891માં તે તાજેતરમાં પુનઃરચિત કેમ્બ્રિજશાયર કાઉન્ટી ક્રિકેટ ક્લબમાં જોડાયા અને સપ્ટેમ્બરમાં કેટલીક રમતોમાં કાઉન્ટીનું પ્રતિનિધિત્વ કરવા માટે ટ્રાયલ મેચોમાં પૂરતા સફળ રહ્યાં. તેનો સર્વોચ્ચ સ્કોર માત્ર 23 અણનમ હતો, પરંતુ તેને સ્થાનિક ટીમ રમવા માટે દક્ષિણની ઇંગ્લેન્ડની ટીમ માટે પસંદ કરવામાં આવ્યા હતા. જેમાં મેચને વધુ સ્પર્ધાત્મક બનાવવા માટે 19 ખેલાડીઓ હતા અને તેનો 34નો સ્કોર રમતમાં સૌથી વધુ હતો. જો કે, રણજીતસિંહજી પાસે આ તબક્કે સફળ થવા માટે ન તો તાકાત હતી કે ન તો બેટિંગ સ્ટ્રોકની શ્રેણી.

કેમ્બ્રિજ યુનિવર્સિટીના એક ક્રિકેટરનું માનવું હતું કે રણજીતસિંહજીએ 1892માં ટીમ માટે રમવું જોઈતું હતું; તે બે ટ્રાયલ મેચમાં મધ્યમ સફળતા સાથે રમ્યા, પરંતુ જેક્સનનું માનવું હતું કે તે ફર્સ્ટ-ક્લાસ ક્રિકેટ રમવા માટે સારા નથી. અન્ય ટીમો સામે તેમની સફળતા હોવા છતાં, 1892 સુધી રણજીતસિંહજીએ ટ્રિનિટી કૉલેજ માટે ક્રિકેટ ન રમ્યું તેનું કારણ કદાચ જેક્સન પણ હતું. જેક્સને પોતે 1933 માં લખ્યું હતું કે, તે સમયે, તેની પાસે “ભારતીય પ્રત્યે સહાનુભૂતિપૂર્ણ રસ” નો અભાવ હતો, અને સિમોન વાઈલ્ડે સૂચવ્યું છે કે જેક્સનના વલણ પાછળ પૂર્વગ્રહ રહેલો છે. જેક્સને પણ 1893માં કહ્યું હતું કે રણજીતસિંહજીની ક્ષમતાને ઓછો આંકવો એ એક મોટી ભૂલ હતી. જો કે, રણજીતસિંહજીએ 1892માં ટ્રિનિટી માટે ડેબ્યુ કર્યું હતું જ્યારે ઈજાએ અન્ય ખેલાડીને નકારી કાઢ્યા હતા અને સદી સહિત તેના અનુગામી ફોર્મે તેને કોલેજ ટીમમાં રાખ્યા હતા, તેણે 44ની બેટિંગ એવરેજ હાંસલ કરી હતી, જેનાથી માત્ર જેક્સનની સરેરાશ વધુ હતી.

રણજીતસિંહજીએ 1896ની સીઝનની શરૂઆતમાં ઘણી મોટી ઇનિંગ્સ રમી, ઝડપી સ્કોર કર્યો અને વધુ હિંમતવાન શોટ વડે ટીકાકારોને પ્રભાવિત કર્યા. જૂન પહેલા, તેણે યોર્કશાયરના ઉચ્ચ ગણાતા બોલરો સામે અને ગ્લુસેસ્ટરશાયર અને સમરસેટ સામે મેચ બચાવવાના પ્રદર્શનમાં સેંકડો રન ફટકાર્યા હતા અને સિઝનમાં 1,000 રન પૂરા કરનાર બીજા બેટ્સમેન અને પ્રથમ કલાપ્રેમી બન્યા હતા. પ્રવાસી ઓસ્ટ્રેલિયન ટીમ સામે 79 અને 42 રનની ઈનિંગ્સે મુલાકાતીઓની બોલિંગ સ્પિરહેડનો સામનો કરવા માટેના કેટલાક બેટ્સમેનોમાંના એક તરીકેની તેમની સ્થિતિને રેખાંકિત કરી હતી, તેણે લેગ-ગ્લાન્સ અને કટ શોટ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું, જેને ઓસ્ટ્રેલિયનો બદલાયેલી રણનીતિ દ્વારા સામનો કરવામાં અસમર્થ હતા.

રણજીતસિંહજીએ 16 જુલાઇ 1896ના રોજ ટેસ્ટ ડેબ્યૂ કર્યું હતું. તેમની પ્રથમ ઇનિંગમાં જ્યારે ઇંગ્લેન્ડ 181 રન પાછળ હતું ત્યારે તેણે ફરીથી સાવચેતી બાદ 62 રનની બેટિંગ કરી હતી. બીજા દિવસ પછી, તેણે 42 રન બનાવ્યા હતા અને અંતિમ સવારે, તેણે લંચના અંતરાલ પહેલા 113 રન બનાવ્યા હતા, જોન્સના ઝડપી, પ્રતિકૂળ સ્પેલથી બચીને અને લેગ સાઇડ પર ઘણા શોટ રમીને પ્રથમ સદી સુધી પહોંચવા માટે તેણે તે સિઝનમાં રન બનાવ્યા હતા. પ્રવાસીઓ તેનો અંતિમ સ્કોર અણનમ 154 રન હતો અને છેલ્લા દિવસે ઇંગ્લેન્ડ માટે આગામી સર્વોચ્ચ સ્કોર 19 હતો.

તેને ભીડ દ્વારા ઉત્સાહપૂર્ણ આવકાર આપવામાં આવ્યો અને વિઝડનના અહેવાલમાં જણાવાયું: “પ્રસિદ્ધ યુવા ભારતીય આ પ્રસંગે એકદમ ઉભરી આવ્યો, એક એવી ઇનિંગ્સ રમી જે અતિશયોક્તિ વિના, અદ્ભુત તરીકે વર્ણવી શકાય. તેણે ઓસ્ટ્રેલિયન બોલરોને એવી સ્ટાઈલમાં સજા કરી કે, સીઝનના તે સમયગાળા સુધી અન્ય કોઈ અંગ્રેજ બેટ્સમેને આવું કર્યું ન હતું. તેણે વારંવાર લેગ સાઇડ પર તેના અદ્ભુત સ્ટ્રોક ઉતાર્યા અને થોડા સમય માટે ઓસ્ટ્રેલિયન બોલરોની દયનીય હાલત હતી”

ઈંગ્લેન્ડના પ્રવાસે ગયેલી ઓસ્ટ્રેલિયા સામેની પ્રથમ ટેસ્ટમાં ફરી એકવાર શ્રેણીમાં તેની પસંદગી કરવામાં આવી હતી અને પ્રથમ દાવમાં 42 રન બનાવ્યા બાદ તેણે બીજા દાવમાં અણનમ 93 રન ફટકાર્યા હતા જેના કારણે અંતિમ દિવસે પ્રારંભિક વિકેટ ગુમાવ્યા બાદ ઇંગ્લેન્ડે મેચ ડ્રો કરી હતી. તેમની રણનીતિઓ બિનપરંપરાગત હતી કારણ કે તેઓ જાણીતા બેટ્સમેનો સાથે બેટિંગ કરતા હોવા છતાં મોટાભાગની બોલિંગનો સામનો કરે તે સુનિશ્ચિત કરવા માટે તેમણે જોખમ લીધું હતું. જો કે, જેમ જેમ દાવ આગળ વધતો ગયો તેમ તેમ તેણે તેના બેટિંગ ટચને ફરીથી શોધી કાઢ્યો.

જૂન દરમિયાન, તેણે 1,000 રન બનાવ્યા: તેણે ચાર સદી ફટકારી, જેમાં 197ના સ્કોરનો સમાવેશ થાય છે, જેણે કાઉન્ટી ચેમ્પિયન, સરે સામેની રમત બચાવી હતી. તેણે લેન્કેશાયર અને યોર્કશાયરની મજબૂત બોલિંગ સામે રન બનાવ્યા અને ઓગસ્ટમાં 12 ઇનિંગ્સનો ક્રમ શરૂ કર્યો જેમાં તેનો સૌથી ઓછો સ્કોર 42 અને 48 હતો, તેને ઓગસ્ટમાં 1,000 રન બનાવ્યા; અગાઉ કોઈએ એક જ સિઝનના બે અલગ-અલગ મહિનામાં 1,000 રન બનાવ્યા ન હતા. કુલ મળીને, તેણે 63.18 ની એવરેજથી 3,159 રન બનાવ્યા, એક સિઝનમાં 3,000 ફર્સ્ટ-ક્લાસ રન પાર કરનાર પ્રથમ બેટ્સમેન બન્યો અને આઠ સદીઓ બનાવી.

1896 પછી રણજીતસિંહજીની ખ્યાતિમાં વધારો થયો, અને પ્રેસમાં તેમના ક્રિકેટની પ્રશંસામાં એવા સંકેતો હતા કે તેઓ ઈંગ્લેન્ડમાં અન્ય ભારતીયોને અનુસરીને રાજકીય કારકિર્દી બનાવવાનો ઈરાદો ધરાવે છે. તેના બદલે તેણે નવાનગર ઉત્તરાધિકાર તરફ ધ્યાન આપવાનું શરૂ કર્યું, ભારતમાં તેની સ્થિતિ વિશે પૂછપરછ કરવાનું શરૂ કર્યું. દરમિયાન, તેણે સંભવિત ફાયદાકારક જોડાણો વિકસાવવાનું શરૂ કર્યું; રાણી વિક્ટોરિયાની જ્યુબિલી ઉજવણીમાં, તેણે જોધપુરના કારભારી પ્રતાપ સિંહ સાથે મિત્રતા સ્થાપિત કરી, જેમને તેણે પાછળથી તેના કાકા તરીકે ખોટી રીતે વર્ણવ્યા.

વિભાજીના પૌત્ર લખુભાના ઉત્તરાધિકારનો વિવાદ કરવાના નિર્ણયને કારણે રણજીતસિંહજીએ તેમના કેસને આગળ વધારવા માટે ભારત પાછા ફરવાનું નક્કી કર્યું. દરમિયાન, રાજકુમાર તરીકે વર્તવાની નાણાકીય અપેક્ષાએ રણજીતસિંહજીને વધુ દેવાંમાં ધકેલી દીધા, અને અગાઉના બાકી નાણાંને આવરી લેવા માટે તેમને એડવાન્સ આપવામાં આવ્યા પછી તેમનું ભથ્થું બંધ કરવામાં આવ્યું હતું. તેણે નવાનગરના અંગ્રેજ પ્રશાસક વિલોબી કેનેડીને પત્ર લખીને પૈસાની માંગણી કરી પણ કાંઈ આવતું ન હતું.

એપ્રિલ 1898માં, સ્ટોડાર્ટની ક્રિકેટ ટીમ કોલંબો થઈને ઈંગ્લેન્ડ પરત આવી. ત્યાં પહોંચ્યા પછી, રણજીતસિંહજીએ નવાનગરની ગાદી પર પોતાનો દાવો આગળ ધપાવવાના ઈરાદા સાથે ટીમને ભારત પરત જવા રવાના કરી. તેમણે બાકીના વર્ષ ભારતમાં વિતાવ્યું અને માર્ચ 1899 સુધી ઈંગ્લેન્ડ પાછા ફર્યા નહીં. શરૂઆતમાં, તેમણે તેમના દાવાને સમર્થન આપવાનો પ્રયાસ કર્યો, જેમાં તેમની દલીલ હતી કે જસ્સાજી ભારતીય રાજકુમારોમાં ગેરકાયદેસર હતા. બાદમાં, તેઓ પ્રતાપ સિંહને મળ્યા, જેમણે રણજીતસિંહજીને સંલગ્ન આવક સાથે માનદ રાજ્ય નિમણૂક મેળવવાની વ્યવસ્થા કરી હતી. પ્રતાપ સિંહે તેમનો પરિચય પટિયાલાના મહારાજા રાજીન્દર સિંઘ સાથે પણ કરાવ્યો, જેઓ ખૂબ જ ધનિક વ્યક્તિ હતા.

રાજીન્દર બ્રિટિશ તરફી અને ઉત્સાહી ક્રિકેટર હતા અને ટૂંક સમયમાં રણજીતસિંહજી સાથે મિત્ર બની ગયા; ત્યારબાદ તેણે રણજીતસિંહજીને આવકનો બીજો સ્ત્રોત પૂરો પાડ્યો. રણજીતસિંહજીએ સમગ્ર ભારતમાં વ્યાપક પ્રવાસ કર્યો, રાજકુમારો અને સ્થાનિક અધિકારીઓ વચ્ચે સમર્થન બનાવવાનો પ્રયાસ કર્યો, અને તેઓ જ્યાં પણ ગયા ત્યાં જનતા તરફથી ઉત્સાહપૂર્વક આવકાર મળ્યો. તેણે સડોદરમાં તેની માતા અને પરિવાર સાથે પણ સમય વિતાવ્યો હતો. તેમણે તેમની મુલાકાત દરમિયાન પુષ્કળ ક્રિકેટ રમ્યું, જેમાં મિશ્ર સફળતા મળી. જો કે તેણે એક રમતમાં 257 રન બનાવ્યા હતા, બીજી મેચમાં તે કોઈપણ દાવમાં સ્કોર કરવામાં નિષ્ફળ ગયા હતા, ક્રિકેટના કોઈપણ સ્વરૂપમાં તેની સાથે આવું બન્યું ન હતું.

પત્રકારત્વ અને લેખન દ્વારા તેમની કેટલીક નાણાકીય ચિંતાઓ દૂર કર્યા પછી, રણજીતસિંહજી ક્રિકેટમાં પાછા ફરવા સક્ષમ હતા. પાછલી સિઝનની જેમ, 1903માં ક્રિકેટ હવામાનથી ખરાબ રીતે પ્રભાવિત થયું હતું, પરિણામે ઘણી મુશ્કેલ બેટિંગ પિચો હતી. રણજીતસિંહજીએ રાષ્ટ્રીય બેટિંગ એવરેજમાં બીજું સ્થાન હાંસલ કરવા માટે 56.58ની ઝડપે 1,924 રન બનાવ્યા, પરંતુ તેમની સાતત્યતા તેમના અગાઉના વર્ષો સાથે ક્યારેય મેળ ખાતી ન હતી અને તેઓ તેમના ફોર્મથી હતાશ થયા હતા. તે સસેક્સ માટે વધુ નિયમિત રીતે રમ્યા અને માત્ર બે મેચ ચૂકી ગયા પરંતુ તેણે ક્લબ પ્રત્યે ઓછી પ્રતિબદ્ધતા દર્શાવી અને ડિસેમ્બરમાં કપ્તાનીમાંથી રાજીનામું આપ્યું, ફ્રાયએ આ ભૂમિકા સ્વીકારી.

1904માં રણજીતસિંહજીએ ચોથી વખત નેતૃત્વ કર્યું અને બેટિંગ એવરેજ 74.17ની ઝડપે 2,077 રન બનાવ્યા. જૂન અને ઓગસ્ટ વચ્ચેના દસ-અઠવાડિયાના ક્રમમાં, તેણે મજબૂત હુમલાઓ અને અગ્રણી કાઉન્ટીઓ સામેની ઇનિંગ્સ સહિત આઠ સદી અને પાંચ અર્ધસદી ફટકારી. આમાં લેન્કેશાયર સામે અણનમ 207 રનનો સર્વોચ્ચ સ્કોર સામેલ હતો જ્યાં વિઝડને અહેવાલ આપ્યો હતો કે “તે શાનદાર પ્રદર્શનમાં પ્રથમ બોલથી છેલ્લા બોલ સુધી તે શ્રેષ્ઠતાની સર્વોચ્ચ પીચ પર હતા અને તેનાથી આગળ બેટિંગની કળા જઈ શકતી નથી.” જો કે તે કુલ આઠ સસેક્સ રમતો ચૂકી ગયા, જે સૂચવે છે કે તેની પ્રતિબદ્ધતાઓ અન્યત્ર જૂઠું બોલવાનું શરૂ કર્યું છે.

તેમના ચાર વર્ષ પછી રણજીતસિંહજી 1908માં ઈંગ્લેન્ડમાં ક્રિકેટ રમવા પાછા ફર્યા અને નવાનગરના એચ.એચ. જામ સાહિબ તરીકે ઓળખાય છે. મુખ્યત્વે સસેક્સ અને લંડનમાં રમતા તેમનું વજન વધી ગયું હતું અને હવે તે સમાન ઉડાઉ શૈલીમાં રમી શક્યા નહીં. ઘણી ઓછી સ્પર્ધાત્મક ફિક્સરમાં રમીને તેણે 45.52ની ઝડપે 1,138 રન બનાવ્યા સરેરાશમાં સાતમું સ્થાન મેળવ્યું.

તેમના જીવન પર હત્યાના કાવતરાની શોધ હોવા છતાં, જેમાં રણજીતસિંહજી સંડોવાયેલા હતા, જસ્સાજીએ માર્ચ 1903માં નવાનગરનો વહીવટ અંગ્રેજો પાસેથી સંભાળી લીધો હતો. રોલેન્ડ વાઇલ્ડે પાછળથી તેને “[રણજીતસિંહજીના] સપનાઓને ચકનાચૂર કરવા” તરીકે વર્ણવ્યું હતું. 1904ની સીઝન દરમિયાન, સસેક્સ મેચ દરમિયાન રણજીતસિંહજીની લોર્ડ કર્ઝન સાથે લાંબી મુલાકાત થઈ હતી. તે પછી તરત જ, તેણે ટૂંકી સૂચના પર ત્રણ ચેમ્પિયનશિપ રમતો ચૂકી જવાનું પસંદ કર્યું અને 10 દિવસ માટે ગિલિંગમાં એડિથ બોરિસોની મુલાકાત લીધી; સિમોન વાઈલ્ડ સૂચવે છે કે રણજીતસિંહજીએ આ સમયે ક્રિકેટ સીઝન પછી ભારત જવાનું પસંદ કર્યું હતું.

9 ઓક્ટોબર 1904ના રોજ, રણજીતસિંહજી આર્ચી મેકલેરેન સાથે ભારત જવા નીકળ્યા, જેમની સાથે રણજીતસિંહજીએ 1897-98માં ઓસ્ટ્રેલિયાના પ્રવાસમાં ગાઢ મિત્રતા કેળવી હતી અને જેઓ હવે તેમના અંગત સચિવ બન્યા હતા. ભારતમાં, રણજીતસિંહજી અને મેકલેરેન સાથે મન્સુર ખાચર અને યોર્કશાયરના કેપ્ટન લોર્ડ હોક જોડાયા હતા. રણજીતસિંહજીએ નવાનગરના ઉત્તરાધિકાર અંગે ચર્ચા કરવા માટે કર્ઝન સાથે સત્તાવાર મીટિંગ ગોઠવવાનો નિષ્ફળ પ્રયાસ કર્યો અને પછી બ્રિટિશ અધિકારીઓ સાથેના તેમના સંબંધો કેળવવા માટે ભારતમાં રહેવાનું પસંદ કર્યું, જોકે નવાનગરના સંદર્ભમાં તેઓ ઘણું હાંસલ કરી શકે તેવી શક્યતા ઓછી હતી.

રણજિતસિંહજી ઈંગ્લેન્ડથી પાછા ફર્યા અને જાણવા મળ્યું કે તેમના ઘણા કર્મચારીઓ ચાલ્યા ગયા છે અને ઘણી હત્યાની યોજનાઓનો પર્દાફાશ કરવામાં આવ્યો છે. અફવા ફેલાઈ કે તે ત્યાગ કરવાના છે. બ્રિટિશ અધિકારીઓની મદદ હોવા છતાં, તેણે ઘણા વિવાદાસ્પદ નિર્ણયો લીધા, મોંઘી સંપત્તિ એકઠી કરી અને પોતાની આવક વધારવાનો પ્રયાસ કર્યો. તેણે અગાઉના શાસકો દ્વારા અપાયેલી જમીન પર ફરીથી દાવો કરવાનો પ્રયાસ કર્યો અને તેમ છતાં તેણે મહેસૂલ કરમાં ઘટાડો કર્યો, તેણે વધારાનું જમીન ભાડું લાદ્યું, જે ગંભીર દુષ્કાળ સાથે, કેટલાક ગામોમાં બળવો તરફ દોરી ગયું; રણજીતસિંહજીએ તેમના સૈન્યને બદલામાં તેમનો નાશ કરવાનો આદેશ આપ્યો.

ઓગસ્ટ 1914માં જ્યારે પ્રથમ વિશ્વયુદ્ધ શરૂ થયું, ત્યારે રણજીતસિંહજીએ જાહેર કર્યું કે તેમના રાજ્યના સંસાધનો બ્રિટનને ઉપલબ્ધ છે, જેમાં તેમની માલિકીનું સ્ટેન્સ ખાતેનું એક મકાન પણ હતું જેને હોસ્પિટલમાં રૂપાંતરિત કરવામાં આવ્યું હતું. નવેમ્બર 1914 માં, તેઓ બર્થનને એડમિનિસ્ટ્રેટર તરીકે છોડીને પશ્ચિમી મોરચામાં સેવા આપવા માટે નીકળ્યા. રણજીતસિંહજીને બ્રિટિશ આર્મીમાં માનદ મેજર બનાવવામાં આવ્યા હતા, પરંતુ કોઈપણ સેવા આપતા ભારતીય રાજકુમારોને બ્રિટિશ દ્વારા લડાઈની નજીક જવા દેવામાં આવતા ન હોવાથી જોખમને કારણે તેઓ સક્રિય સેવા જોતા ન હતા. રણજીતસિંહજી ફ્રાન્સ ગયા પરંતુ ઠંડા હવામાને તેમના સ્વાસ્થ્ય પર ખરાબ અસર કરી અને તેઓ ઘણી વખત ઈંગ્લેન્ડ પાછા ફર્યા.

31 ઓગસ્ટ 1915ના રોજ, તેણે લેંગડેલ એન્ડ નજીક યોર્કશાયર મૂર્સ પર ગ્રાઉસ શૂટિંગ પાર્ટીમાં ભાગ લીધો હતો. પગપાળા જતા હતા ત્યારે પક્ષના અન્ય સભ્ય દ્વારા તેને અકસ્માતે જમણી આંખમાં ગોળી વાગી હતી. સ્કારબોરો ખાતે રેલ્વે મારફતે લીડ્ઝની મુસાફરી કર્યા પછી, 2 ઓગસ્ટના રોજ એક નિષ્ણાતે ખરાબ રીતે ક્ષતિગ્રસ્ત આંખ દૂર કરી. ગ્રાઉસ શૂટ પર રણજીતસિંહજીની હાજરી અધિકારીઓ માટે શરમજનક હતી, જેમણે લશ્કરી વ્યવસાયમાં તેમની સંડોવણીનો સંકેત આપીને આ વિસ્તારમાં તેમની હાજરીને ન્યાયી ઠેરવવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો. તેણે સ્કારબરોમાં સ્વસ્થ થવામાં બે મહિના ગાળ્યા અને કેન્ટમાં ડબલ્યુ.જી. ગ્રેસના અંતિમ સંસ્કારમાં હાજરી આપ્યા પછી, તે તેની બહેનના લગ્ન માટે ભારત ગયા અને યુદ્ધના અંત પહેલા ઈંગ્લેન્ડ પાછા ફર્યા નહીં.

યુદ્ધની શરૂઆતમાં જ્યારે રણજીતસિંહજી યુરોપમાં હતા, ત્યારે બર્થોન નવાનગરમાં વહીવટકર્તા તરીકે રહ્યા અને આધુનિકીકરણના કાર્યક્રમો અમલમાં મૂકવાનું શરૂ કર્યું. તેમણે જામનગરમાં ઝૂંપડપટ્ટીની મંજૂરીનું આયોજન કર્યું અને નવા મકાનો, દુકાનો અને રસ્તાઓ બનાવવામાં આવ્યા.

રણજીતસિંહજીને નવાનગરને 13 બંદૂકોની સલામી રાજ્યમાં અપગ્રેડ કરવા અને બ્રિટિશરો સાથેના તેના સંપર્કનું કેન્દ્ર બોમ્બે સરકારમાંથી ભારત સરકારને સ્થાનાંતરિત કરવા સહિતની તરફેણના વધુ બાહ્ય પ્રદર્શનો આપવામાં આવ્યા હતા. વધુમાં, રણજીતસિંહજી વ્યક્તિગત રીતે 15 બંદૂકોની સલામીના હકદાર હતા અને સત્તાવાર રીતે મહારાજાનું બિરુદ આપવામાં આવ્યું હતું

બેડી ખાતે બંદરના નિર્માણથી નવાનગરની નાણાકીય સ્થિતિ વધુ સુધરી હતી. બ્રિટિશરો દ્વારા પ્રોત્સાહિત, બંદર સફળ રહ્યું હતું અને અનુકૂળ ખર્ચ અને ચાર્જને કારણે તેનો ઘણા વેપારીઓ દ્વારા ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો હતો. પરિણામે, 1916 અને 1925 ની વચ્ચે નવાનગરની આવક બમણી કરતાં વધુ થઈ. રણજીતસિંહજીને કોઈ સંતાન ન હોવા છતાં, તેઓ તેમના ભત્રીજાઓ અને ભત્રીજીઓની ખૂબ નજીક હતા; તેઓ તેમના મહેલોમાં રહેતા હતા અને તેમણે તેમને અભ્યાસ માટે બ્રિટન મોકલ્યા હતા. તેણે તેના ભત્રીજાઓને ક્રિકેટ રમવા માટે પ્રોત્સાહિત કર્યા, અને તેમાંથી ઘણાને સ્કૂલ ક્રિકેટમાં નાની મોટી સફળતા મળી. સૌથી અસરકારક દુલીપસિંહજી હતા; ટીકાકારોએ તેમની શૈલીમાં રણજીતસિંહજી સાથે સમાનતા જોયા, અને તેમની સફળ કાઉન્ટી અને ટેસ્ટ કારકિર્દી હતી.

1927માં, રણજીતસિંહજી ઓલ ઈન્ડિયા સ્ટેટ્સ પીપલ્સ કોન્ફરન્સના આક્રમણ હેઠળ આવ્યા હતા, જેણે તેમના પર ગેરહાજર શાસક હોવાનો, ઊંચા કર અને સ્વતંત્રતાઓને પ્રતિબંધિત કરવાનો આરોપ મૂક્યો હતો. તેમણે 1927માં જામનગર અને તેના શાસક, 1929માં નવાનગર અને તેના વિવેચકો અને 1931માં ધ લેન્ડ ઓફ રણજી એન્ડ દુલીપ સહિત વિવિધ લેખકો દ્વારા સહાયક પ્રકાશિત કૃતિઓ દ્વારા પ્રતિભાવ આપ્યો.

ટૂંકી માંદગી પછી 2 એપ્રિલ 1933 ના રોજ રણજીતસિંહજીનું હૃદય બંધ થવાથી અવસાન થયું. મેકલિઓડ જણાવે છે કે “ઘણા” સમકાલીન નિરીક્ષકોએ રણજીના મૃત્યુ માટે ચેમ્બર ઓફ પ્રિન્સેસમાં ભારતના વાઇસરોય લોર્ડ વિલિંગ્ડન દ્વારા જાહેરમાં કરવામાં આવેલી ગુસ્સે ટિપ્પણીને જવાબદાર ગણાવી હતી. રણજીને લાગ્યું કે તે બ્રિટિશ હિતોના બચાવમાં બોલી રહ્યો છે અને, ધ મોર્નિંગ પોસ્ટે કહ્યું, “તે જે શક્તિને બચાવવા માંગતો હતો તેનાથી પોતાને ઠપકો લાગ્યો હતો, … તેણે જીવવાની બધી ઇચ્છા ગુમાવી દીધી હતી”.

તેમના મૃત્યુ પછી, ભારતીય ક્રિકેટ કંટ્રોલ બોર્ડ (BCCI) એ 1934માં રણજી ટ્રોફીની શરૂઆત કરી, જેમાં પ્રથમ મેચ 1934-35માં યોજાઈ હતી. આ ટ્રોફી પટિયાલાના મહારાજા ભૂપિન્દર સિંહ દ્વારા દાનમાં આપવામાં આવી હતી, જેમણે તેનું ઉદ્ઘાટન પણ કર્યું હતું. આજે તે ભારતમાં વિવિધ શહેર અને રાજ્યની બાજુઓ વચ્ચે રમાતી સ્થાનિક ફર્સ્ટ-ક્લાસ ક્રિકેટ ચેમ્પિયનશિપ છે.

દિગ્વિજયસિંહજી રણજીતસિંહજી જાડેજા

Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja

સર દિગ્વિજયસિંહજી રણજીતસિંહજી જાડેજાનો જન્મ 18 સપ્ટેમ્બર 1895 ના રોજ થયો હતો, તેઓ 1933 થી 1966 સુધી નવાનગરના મહારાજા જામ સાહેબ હતા, તેમના કાકા પ્રખ્યાત ક્રિકેટર રણજીતસિંહજીના અનુગામી હતા.

યદુવંશી રાજપૂત દિગ્વિજયસિંહજી રણજીતસિંહજીનો જન્મ બ્રિટિશ રાજ દરમિયાન 18 સપ્ટેમ્બર 1895ના રોજ ગુજરાતના સડોદર ખાતે થયો હતો, જે પ્રખ્યાત ક્રિકેટર કે.એસ. રણજીતસિંહજી ના ભત્રીજા હતા. તેમનું શિક્ષણ સૌરાષ્ટ્રમાં રાજકોટની રાજકુમાર કોલેજ થયું, ત્યારબાદ માલવર્ન યુનિવર્સિટી, લંડનમાં થયું હતું.

1919માં બ્રિટિશ આર્મીમાં સેકન્ડ લેફ્ટનન્ટ તરીકે નિયુક્ત થયેલા, દિગ્વિજયસિંહજીએ બે દાયકાથી વધુ સમય સુધી લશ્કરી કારકિર્દીનો આનંદ માણ્યો હતો. 1920માં 125મી નેપિયર્સ રાઈફલ્સ (હવે 5મી બટાલિયન (નેપિયર્સ), રાજપૂતાના રાઈફલ્સ) સાથે જોડાયેલ. બે વર્ષ પછી દિગ્વિજયસિંહજી તેમના કાકાના સ્થાને આવ્યા, જેમણે તેમને તેમના વારસદાર તરીકે દત્તક લીધા હતા. 1939 થી તેમના અવસાન સુધી, તેઓ રાજકોટની રાજકુમાર કોલેજની ગવર્નિંગ કાઉન્સિલના સૌથી લાંબા સમય સુધી પ્રમુખ તરીકે સેવા આપી હતી.

તેમના કાકાના અવસાન પછી, દિગ્વિજયસિંહજી તેમના કાકાના વિકાસ અને જનસેવાની નીતિઓને ચાલુ રાખીને 1933માં મહારાજા જામ સાહેબ બન્યા. 1935 માં સર દિગ્વિજયસિંહજી ચેમ્બર ઓફ પ્રિન્સેસમાં જોડાયા, 1937 થી 1943 સુધી પ્રમુખ તરીકે તેનું નેતૃત્વ કર્યું. તેમના કાકાની ક્રિકેટ પરંપરાને જાળવી રાખીને, તેમણે 1937-1938 માં ભારતીય ક્રિકેટ કંટ્રોલ બોર્ડના પ્રમુખ તરીકે સેવા આપી અને કેટલીક અગ્રણી સ્પોર્ટિંગ ક્લબોના તેઓ સભ્ય હતા. તેણે અગાઉ 1933-34 સીઝન દરમિયાન એક જ ફર્સ્ટ-ક્લાસ મેચ રમી હતી, તેણે ભારત અને સિલોનના પ્રવાસ દરમિયાન MCC સામે પશ્ચિમ ભારતની કપ્તાની કરી હતી.

1942 માં, તેમણે બીજા વિશ્વ યુદ્ધ દરમિયાન USSRમાંથી બહાર લાવવામાં આવેલા શરણાર્થી પોલિશ બાળકો માટે જામનગર-બાલાચડીમાં પોલિશ ચિલ્ડ્રન્સ કેમ્પની સ્થાપના કરી. તે 1945 સુધી અસ્તિત્વમાં હતું, જ્યારે તે બંધ કરવામાં આવ્યું હતું ત્યારે બાળકોને કોલ્હાપુર શહેરના એક ક્વાર્ટર વેલીવેડમાં સ્થાનાંતરિત કરવામાં આવ્યા હતા. શિબિર સ્થળ આજે સૈનિક સ્કૂલ, બાલાચડીના 300 એકર કેમ્પસનો એક ભાગ છે. વારસાને માન આપવા માટે જામસાહેબ દિગ્વિજયસિંહ જાડેજા સ્કૂલની સ્થાપના કરવામાં આવી. 2016 માં, જામ સાહેબના મૃત્યુના 50 વર્ષ પછી, પોલેન્ડની સંસદે સર્વસંમતિથી જામ સાહેબ દિગ્વિજય સિંહજીને બીજા વિશ્વયુદ્ધ દરમિયાન પોલિશ બાળકોના શરણાર્થીઓને મદદ કરવા બદલ તેમનું સન્માન કરતો વિશેષ ઠરાવ અપનાવ્યો.

પોલિશ શરણાર્થીઓના પુનર્વસન માટે ભારતમાં ચળવળનું નેતૃત્વ કરનાર મહારાજા જામ સાહેબ અને કિરા બનાસિન્સ્કાના પ્રયાસોને સન્માનિત કરવા માટે ભારતીય અને પોલિશ સરકાર બંનેના સહયોગથી “લિટલ પોલેન્ડ ઇન ઇન્ડિયા” નામની એક ડોક્યુમેન્ટરી બનાવવામાં આવી હતી. ભારતની આઝાદી પછી, તેમણે 15 ઓગસ્ટ 1947ના રોજ ભારતના પ્રભુત્વમાં પ્રવેશના સાધન પર હસ્તાક્ષર કર્યા. તેમણે નવાનગરને પછીના વર્ષે યુનાઈટેડ સ્ટેટ ઑફ કાઠિયાવાડમાં ભેળવી દીધું, જ્યાં સુધી ભારત સરકારે 1956માં આ પદ નાબૂદ ન કર્યું ત્યાં સુધી તેના રાજપ્રમુખ તરીકે સેવા આપી.

દિવિજયસિંહજીએ 1920માં લીગ ઓફ નેશન્સનાં પ્રથમ અધિવેશનમાં પ્રતિનિધિ તરીકે ભારતનું પ્રતિનિધિત્વ કર્યું હતું. તેઓ યુએનમાં ભારતીય પ્રતિનિધિમંડળના ડેપ્યુટી લીડર પણ હતા, કોરિયન યુદ્ધ દરમ્યાન યુએન એડમિનિસ્ટ્રેશન ટ્રિબ્યુનલ અને કોરિયન રિહેબિલિટેશન પર યુએન નેગોશિએટિંગ કમિટિ બંનેની અધ્યક્ષતા કરી હતી.

33 વર્ષના શાસન પછી, સર દિગ્વિજયસિંહજીનું 70 વર્ષની વયે 3 ફેબ્રુઆરી 1966ના રોજ બોમ્બેમાં અવસાન થયું. તેઓના અનુગામી તેમના એકમાત્ર પુત્ર શત્રુસલ્યસિંહજી બન્યા, જેઓ સૌરાષ્ટ્ર માટે પ્રથમ કક્ષાના ક્રિકેટર હતા.

તેમનું અનેક મેડલ અને બારથી સન્માન કરવામાં આવ્યું હતું.

  • વઝીરસ્તાન ક્લેસ્પ-1924 સાથે ઈન્ડિયા જનરલ સર્વિસ મેડલ
  • કિંગ જ્યોર્જ પંચમ સિલ્વર જ્યુબિલી મેડલ-1935
  • કિંગ જ્યોર્જ VI કોરોનેશન મેડલ-1937
  • નાઈટ ગ્રાન્ડ કમાન્ડર ઓફ ધ ઓર્ડર ઓફ ધ ઈન્ડિયન એમ્પાયર (GCIE)-1939
  • 1939-1945 સ્ટાર-1945
  • આફ્રિકા સ્ટાર-1945
  • પેસિફિક સ્ટાર-1945
  • યુદ્ધ ચંદ્રક 1939-1945-1945
  • નાઈટ ગ્રાન્ડ કમાન્ડર ઓફ ધ ઓર્ડર ઓફ ધ સ્ટાર ઓફ ઈન્ડિયા (GCSI)-1947 (KCSI-1935)
  • ભારત સેવા ચંદ્રક-1945
  • ભારતીય સ્વતંત્રતા ચંદ્રક-1947
  • કમાન્ડર ક્રોસ ઓફ ધ ઓર્ડર ઓફ મેરિટ ઓફ ધ રિપબ્લિક ઓફ પોલેન્ડ – 2011
Notable People Of Jamnagar

Notable People Of Jamnagar

Ruskin Bond:

Ruskin Bond

Ruskin Bond was born on May 19, 1934, in Kasauli, India, he was the son of Edith Clarke and Aubrey Bond. His father served in the Royal Air Force and frequently moved from place to place along with his son. His father taught English to the princesses of Jamnagar palace and Ruskin and his sister Ellen lived there till he was six.

Ruskin Bond is an eminent contemporary Indian writer of British descent. He prolifically authored inspiring children’s books and was awarded the Sahitya Akademi Award to honor his work of literature.

The first twenty years of his life groomed him to be a good writer as it developed his personality in such a way. Despite his suffering and lonely childhood, Bond developed an optimistic outlook on life. He chose the path of becoming an earnest writer that his father wished him to follow. Therefore, he found solace in reading books that habit was also inculcated in him by his father. Some of his favorite reads include T.E.Lawrence, Charles Dickens, Charlotte Bronte and Rudyard Kipling.

Some of other notable works of Ruskin Bond include Blue Umbrella, A Flight of Pigeons and Funny Side Up. His works have also been adapted for television and film. A BBC TV-series is based on his debut novel, short story “Susanna’s Seven Husbands” was adapted into a film as 7 Khoon Maaf and film Junoon is inspired by his A Flight of Pigeons.

Remo D’Souza

Remo D'Souza

Remo D’Souza was born on April 2, 1974, in Bangalore into a Hindu family as Ramesh Gopi Nair to Gopi Nair, a chef in the Indian Air Force, and Madhaviyamma, a housewife. He has an elder brother, Ganesh, and four sisters. Remo completed his schooling at the Air Force School, Jamnagar. During his school days, he was an athlete and won prizes in the 100 meter race.

Remo D’Souza studied in Jamnagar, Gujarat. He completed his 12th from there and during his HSC board exam, he realized that he didn’t have any interest in studies. He immediately left school and went to Mumbai, but his father wanted him to join the Indian Air Force. Whatever he has learned about dance until now is on his own. He learned to dance by watching movies, music videos, etc. He would rather say Michael Jackson is his guru as he used to copy his steps by watching his dance on the television and then choreograph his own steps by adding something extra.

Remo D’Souza is a choreographer in Bollywood films and music videos. He has choreographed a number of films. Remo made his television debut with the dance reality show Dance India Dance (DID) along with choreographer Terence Lewis and Geeta Kapoor as judges and mentors.  He made his directorial debut with the comedy film F.A.L.T.U., which received a positive response from critics.

Remo’s next directorial venture was the coming-of-age 3D dance-based film ABCD: Any Body Can Dance starring Prabhu Deva, Dharmesh Yelande, Lauren Gottlieb, Salman Yusuff Khan and Punit Pathak. ABCD received positive reviews from critics and the film’s soundtrack also received positive responses from critics.

In 2015, Remo directed the second installment of the ABCD franchise, titled Disney’s ABCD 2. It stars Varun Dhawan, Shraddha Kapoor, Prabhu Deva, Raghav Juyal, Lauren Gottlieb, Dharmesh Yelande and Punit Pathak. In 2016, Remo directed A Flying Jatt, It was released on 24 August 2016, which starred Tiger Shroff, Jacqueline Fernandez and Nathan Jones. He also directed Race 3 the film featured Salman Khan, Anil Kapoor, Bobby Deol, Jacqueline Fernandez, Daisy Shah, Saqib Saleem and Freddy Daruwala. 

In 2020, Remo directed the third installment of ABCD Franchise titled “street Dancer 3D” which retained some of the original casts including Varun Dhawan, Shraddha Kapoor, Prabhu Deva, Raghav Juyal, Dharmesh Juyal, Punit Pathak and added Nora Fatehi, Salman Yusuff Khan and Vartika Jha. 

He appeared in Jhalak Dikhla Jaa with the Indian actress Madhuri Dixit and director Karan Johar. He was also the “super judge” on the prime time dance show Dance Plus on Star Plus. He judged Dance Plus along with host Raghav Juyal and team captains Dharmesh Yelande, Shakti Mohan, and Punit Pathak. He then appeared as a judge on the reality show Dance Champions opposite Terence Lewis.

He awarded with many film awards, he got vijay awards for his enthiran film as Best Find of the Year. He awarded by best Choreography for the song “Badtameez Dil” & “Balam Pichkari” by the screen awards, Zee Cine Awards, International Film Academy Awards, Prooducer’s Guild Film Awards. He rewarded as Big Star Entertainment Award, Stardust Award & Screen Awards for Best Choreography of Film ABCD: Any Body Can Dance 2. He Also Rewarded as Best Choreographer for the film Bajirao Mastani & Kalank.

Ben Kingsley

Ben Kingsley

Kingsley was born Krishna Pandit Bhanji (કૃષ્ણા પંડિત ભાણજી) on 31 December 1943, His father, Rahimtulla Harji Bhanji, was born in the East Africa Protectorate to a family from the Indian city of Jamnagar, of Khoja Gujarati descent. Kingsley grew up in Pendlebury, Lancashire. Although Kingsley’s father was a Gujarati Khoja who practiced Isma’ili Islam, Kingsley himself was not raised in his father’s faith, and identifies as a Quaker.

Sir Ben Kingsley is an English actor. He has received various accolades throughout his career spanning five decades, including an Academy Award, a British Academy Film Award, A Grammy Award and two Gloden Globe Awards. Kingsley was appointed Knight Bachelor in 2002 for services to the British film industry. In 2010, he was awarded a star on the Hollywood Walk of Fame. In 2013, he received the Britannia Award for Worldwide Contribution to Filmed Entertainment.

In film, Kingsley is known for his starring role as Mahatma Gandhi in Richard Attenborough’s Gandhi (1982), for which he subsequently won the Academy Award for Best Actor and BAFTA Award for Best Actor in a Leading Role. Subsequent roles have included Twelfth Night (1996), Sexy Beast (2000), House of Sand and Fog (2003), Thunderbirds (2004), Lucky Number Slevin (2006), Shutter Island (2010), Prince of Persia: The Sands of Time (2010), Hugo (2011), The Dictator (2012), and Ender’s Game (2013). Kingsley played the character of Trevor Slattery in Iron Man 3 (2013), a role he would reprise in Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021). Kingsley also voiced the antagonistic Archibald Snatcher in The Boxtrolls (2014), and Bagheera in the live-action adaptation of Disney’s The Jungle Book (2016).

Ferdinand Kingsley

Ferdinand Kingsley

Ferdinand James M. Kingsley was born on 13 February 1988 in Leamington Spa, Warwickshire, the son of actor Ben Kingsley and theatre director Alison Sutcliffe. His paternal grandfather, Rahimtulla Harji Bhanji (1914–1968), was a Kenyan-born medical doctor from the Indian city of Jamnagar, being of Khoja Gujarati descent.

He is known for portraying the roles of Hamza Bey in the film Dracula Untold (2014), Mr. Francatelli in the television series Victoria (2016–2019), and Irving Thalberg in the film Mank (2020). He played roles in many television show titled The Painted with Words (2010), The hollow Crown (2012), Ripper Street (2013), Agatha Christie’s Poirot (2013), The Whale (2013), Borgia (2014), Still Star Crossed (2017), Doctor Who (2017) and The Sandman (2022). 

Duleepsinhji

Duleepsinhji

Duleepsinhji was born on 13 June 1905 in a Royal family of Nawanagar State, Kathiyawad. His brothers included Himmatsinhji, the first Lieutenant-Governor of Himachal Pradesh, and Digvijaysinhji, who succeeded the brothers’ uncle, Ranjitsinhji, as ruler of Nawanagar. Kumar Shri Duleepsinhji was a cricketer who played for England. Playing in the era before the Indian cricket team, he is considered one of India’s first great batsmen, alongside his uncle Ranjitsinhji, who also represented England.

He was educated at the Rajkumar College, Rajkot, before moving to England as a boy, where he attended Cheltenham College and Cambridge University. The Duleep Trophy, long one of the premier competitions in Indian first-class cricket, is named after him.

Duleepsinhji went on to achieve great success as a batsman for Cheltenham College, Cambridge University, Sussex and eventually England in a career cut short by recurrent illness. His Test average of 58.5 ranks him among the best batsmen to have played Test cricket. In 1930, playing for Sussex, he scored 333 runs in one day against Northamptonshire.

Following his playing career, and based on his experience as High Commissioner of India in Australia and New Zealand, Duleepsinhji was made Chairman of the Public Service Commission in the State of Saurashtra after his return to India.

Duleepsinhji also visited the first and only public utility thermal power station in the State, at that time located at Shapur Sorath, near a village called Vanthly (near Junagadh). As this power station was using crushed coal as a fuel for boilers and chlorination for the cooling water system, which normally polluted the local atmosphere; he wanted to see personally the working conditions and the amenities provided for the villager’s housing and the recreation facilities.

Duleepsinhji died on 5 December 1959, following a heart attack, in Bombay. The Duleep Trophy is named in his honour.

Salim Durani

Salim Durani

Salim Aziz Durani was born on 11 December 1934, in Kabul, Afghanistan. He is a former Indian cricketer who played in 29 Test matches from 1960 to 1973. An all-rounder, Durani was a slow left-arm orthodox bowler and a left-handed batsman famous for his six-hitting prowess. He is the only Indian Test cricketer to have been born in Afghanistan.

Durani was the hero of India’s series victory against England in 1961–62. He took 8 and 10 wickets in their wins at Kolkata and Chennai, respectively. Also, a decade later, he would be instrumental in India’s maiden victory against the West Indies at Port of Spain, taking the wickets of Clive Lloyd and Gary Sobers.

In his 50 Test innings, he made just Only one Century, 104 against the West Indies in 1962. He played for Gujarat and Saurashtra in first-class cricket. He made 14 hundreds in first-class cricket in which he managed 8545 runs at 33.37. He has the distinction of being the only cricketer that would respond to a demand from the crowd to hit a six. The crowd would cheer, “We want a sixer!” and Durani would hit one.

Durani had a special rapport with the spectators, who were once agitated when he was inexplicably dropped from the team for the Kanpur Test in 1973, with placards and slogans such as, “No Durani, no test!”. As he is the only Afghanistan-born Indian test cricketer he was also present during historic India vs Afghanistan test match on 14 June 2018. 

He appeared in the film charitra with Parveen Babi in 1973. He was the first cricketer to win an Arjuna Award. He was awarded the C.K. Nayudu Lifetime Achievement Award by the BCCI in 2011.

Karsan Ghavri

Karsan Ghavri

Karsan Devjibhai Ghavri was born on 28 February 1951, in Rajkot, Saurashtra. He is a former Indian cricketer who played in 39 Test matches and 19 One Day Internationals from 1974 to 1981. He played in the 1975 and 1979 World Cups.

Ghavri started his career playing Ranji Trophy for Saurashtra, but later he played for Mumbai. In December 2019, Saurashtra Cricket Association appointed him Head Coach of their Ranji Team. In 2006 he was the head coach of Tripura.

Ghavri was a left-arm fast-medium pace bowler, with a long run-up and a high leaping action. He could also produce quickish but accurate left-arm finger spin. Altogether he took 109 Test wickets, including four five-wicket hauls. With the bat, he was usually found in the lower order but managed a couple of Test half-centuries including a career best 86 against Australia in Bombay. By the time he was dismissed he had made a record eighth-wicket partnership of 127 with Syed Kirmani.

His most successful series came against the West Indies in 1978–79 with 27 wickets. One of his memorable spells came during India’s tour of Australia in 1981 during the second innings of the 3rd Test match of the series. On the 4th day of that match, he got rid of Australia’s opening batsman John Dyson and captain Greg Chappell in 2 successive deliveries which set up the stage for India’s victory on the final day. India won that match by 59 runs.

Ajay Jadeja

Ajay Jadeja

Ajaysinhji Daulatsinhji Jadeja was born on 1 February 1971 in Jamnagar, Gujarat. He was born into an erstwhile Nawanagar royal family, which has a cricketing pedigree. His relatives include K. S. Ranjitsinhji, after whom the Ranji Trophy is named, and K. S. Duleepsinhji, for whom the Duleep Trophy is named. Jadeja’s Father Daulatsinhji Jadeja was a 3-time Member of Parliament from Jamnagar Loksabha.

He began his schooling at the Bharatiya Vidya Bhawan, New Delhi. He was subsequently sent to Rajkumar College in Rajkot. He did not like boarding school, and in a particular year, he ran away from there 13 times. He finally settled down at the Sardar Patel Vidyalaya, New Delhi, from where he completed his schooling.

Ajay Jadeja was a regular in the Indian cricket team between 1992 and 2000, playing 15 Test matches and 196 One Day Internationals. He was regarded as one of the best fielders in the Indian team in his time. One of his most memorable innings was his cameo in the 1996 Cricket World Cup quarter-final In Bengaluru against arch rivals Pakistan when he scored 45 off 25 balls, including 40 from the final two overs by Waqar Younis. Ajay Jadeja, along with Mohammed Azharuddin, holds the record for the highest one-day partnership 4th and 5th wicket, set against Zimbabwe and Sri Lanka respectively.

Another memorable occasion of his career was taking 3 wickets for 3 runs in 1 over against England in Sharjah to win the match for India. Jadeja has captained India in 13 One-day matches. One of the favorite hunting grounds was the Chinnaswamy Stadium in Bangalore, the venue of the quarter-final against Pakistan in the 1996 World Cup. The last time Jadeja played in a One Day International was against Pakistan in the Pepsi Asia Cup on 3 June 2000. He scored 93 in a game that India eventually lost. Jadeja was the top scorer hitting 8 fours and 4 sixes.

Jadeja’s cricketing achievements were later overshadowed by a 5-year ban for match-fixing. The ban was later quashed by the Delhi High Court on 27 January 2003, making Jadeja eligible to play domestic and international cricket. Jadeja had approached the Delhi High Court on 2 February 2001, challenging the BCCI order imposing the five-year ban on the basis of the K. Madhavan Committee recommendations. He was back playing Ranji in 2003. Ajay Jadeja is currently a cricket commentator.

Rajendrasinh Jadeja

Rajendra Jadeja

Rajendra Raisinh Jadeja aka Rajendra Jadeja was born on 29 November 1955, in Palanpur, Bombay State. He was an Indian cricketer, coach and former BCCI official referee. He played first-class cricket representing SaurashtraWest Zone and Mumbai. He featured in 50 first-class matches and in 11 List A matches.

Rajendra Jadeja played school cricket during his school days and also captained the Siddharth College cricket team at school level competitions. He made his first-class debut during the 1974–75 Ranji Trophy season playing for Saurashtra. He soon became a prominent member of the Saurashtra team in first-class cricket and also led the pace attack for Saurashtra from the front for over a decade, especially in first-class matches. In between, he also turned up for the Bombay cricket team in 2 first-class seasons in 1978-79 and 1979-80 being a regular member of the side. He was also part of the West Zone squad which emerged as runners-up to the North Zone in the 1978–79 Duleep Trophy final.

He was also selected to represent the West Zone and Indian Universities Under 22 team in a friendly home match against touring Marylebone Cricket Club during the 1976-77 season. He also eventually went on to play alongside veteran former Indian captain Dilip Vengsarkar during that match against MCC. In addition, Rajendra Jadeja also played for Nirlon in the Times Shield.

He was hailed as one of the finest right-arm medium pacers in domestic cricket during his playing days as well as regarded as a remarkable allrounder as he ended up his first-class career by scoring 1536 runs and capturing 134 wickets. Between 1974-75 to 1986-87, He appeared in 13 first-class seasons before retiring from professional cricket.

Rajendra Jadeja was later appointed an official referee by the Board of Control for Cricket in India and he officiated as a referee in 53 first-class matches, 18 List A matches and 34 T20 matches. He was also one of the referees during the 2015 Indian Premier League, where he officiated in a few group stage matches. His last match as the referee came on 7 November 2015 during a first-class match between Jharkhand and Jammu & Kashmir in the Ranji Trophy.

He then became a coach, selector and team manager of the Saurashtra Cricket Association. He also coached the Sorath Lions at the inaugural edition of the Saurashtra Premier League in 2019 where the team emerged as winners. His final coaching stint was with Saurashtra’s Under 23 during the 2019-20 season.

Jadeja was well known for his trademark mustache. His brother Dharmaraj Raisinh Jadeja also played first-class cricket for Saurashtra. He died on 16 May 2021 at the age of 65 in Jamnagar, Gujarat, after contracting COVID-19.

Maharaja Shree Rajendrasinhji Jadeja

Rajendrasinhji Jadeja

Maharaja Shree Rajendrasinhji Jadeja was born on 15 June 1899, at Sarodar in the Kathiawar region of what is now the western Indian state of Gujarat. The family belonged to the ruling Yaduvanshi Rajput dynasty of Nawanagar State (now Jamnagar), K.S. Ranjitsinhji, uncle of K.S.Duleepsinhji, two cricketing luminaries produced by that family.

General Maharaj Shri Rajendrasinhji Jadeja DSO, also known as K.S. Rajendrasinhji, was the first Chief of Army Staff of the Indian army, and the second Indian, after Field Marshal K. M. Cariappa, to become Commander-in-Chief of the Indian Army.

Rajendrasinhji attended Rajkumar College, Rajkot, then at Malvern College. Having resolved upon pursuing a military career, he joined the Royal Military College, Sandhurst. In 1921, he was commissioned as a Second lieutenant onto the Unattached List for the Indian Army. He spent a year attached to the 3rd battalion the King’s Royal Rifle Corps and then joined the Indian Army and was posted to the 2nd Royal Lancers. As a King’s Commissioned Indian Officer, he held various ranks and offices in the British Indian Army and served with distinction during the Second World War. General Rajendrasinhji became the first Indian to be deputed to serve as Military Attache to Washington DC  in 1945–46.

In Second World War, in 1941, Rajendrasinhji was sent to the Mediterranean and Middle East Theatre as a squadron commander of the 2nd Lancers. In April 1941, his brigade, the 3rd Indian Motor Brigade, was surrounded at Mechili by numerically superior Axis forces. Being encircled, the allied forces were left with no option but to hazard a headlong foray through the enemy forces, into the desert. Rajendrasinhji’s squadron took the rearguard position during this operation. While the vanguard suffered much loss of life by a German tank attack, Ranjitsinhji’s squadron was not seriously impacted. He led his squadron in a charge through the enemy ranks, and they gained respite in the safety of some nearby hills. The squadron essayed further action on the enemy forces after nightfall and achieved considerable success; indeed, it returned to base with sixty prisoners of war.

For his courageous leadership and determined action, Rajendrasinhji was awarded the Distinguished Service Order (DSO) in 1941. He was the first Indian to be honoured with this decoration during the Second World War.

Returning to India in October 1942, Rajendrasinhji was appointed commandant of 2 Royal Lancers in 1943. In May 1945, he was appointed the army’s Deputy Director of Public Relations and posted to Washington, with a further appointment as military attache there from June. He was promoted to brigadier in September 1946 and assigned to command the Piska sub-area. He was then appointed the first Indian director of the Indian Armoured Corps, and shortly before Independence was promoted acting Major General on 30 July 1947.

He Was Awarded by many medal and stars, including First Indian in WW2, Indian General Service Medal, 1939 -1945 Star, Africa Star, Burma Star, War Medal of 1939 – 1945, Defence Medal, Indian Independence Medal, King George V Silver Jubilee Medal, King George V Coronation Medal, Queen Elizabeth II Coronation Medal and Legion Of Merit. 

 

 

Ravindra Jadeja

Ravindra Jadeja

Ravindrasinh Anirudhsinh Jadeja was born on 6 December 1988 in a Gujarati Rajput family in Navagam Ghed city of Jamnagar district in Gujarat. His father Anirudh was a watchman for a private security agency. His father wanted him to become an Army officer but his interest was in Cricket. Jadeja married Reeva Solanki on 17 April 2016, They have a daughter born in June 2017.

Jadeja made his first Under-19 appearance for India in 2005 at the age of 16. He was picked in the Indian squad for the 2006 U/19 Cricket World Cup in Sri Lanka. India finished runners-up with Jadeja impressing in the final against Pakistan with a haul of 3 wickets. He was the vice-captain of the victorious Indian team at the 2008 U/19 Cricket World Cup. He played a crucial role with the ball in the tournament, taking 10 wickets in 6 games at an average of 13.

Jadeja made his first-class debut in the 2006–07 Duleep Trophy. He played for West Zone in the Duleep Trophy and for Saurashtra in the Ranji Trophy.

In 2012, Jadeja became the eighth player in history, and the first Indian player, to score three first-class triple centuries in his career, joining Don Bradman, Brian Lara, Bill Ponsford, Wally Hammond, WG Grace, Graeme Hick and Mike Hussey. His first came in early November 2011 against Orissa, in which he scored 314 off 375 balls. His second came in November 2012 against Gujarat, in which he scored 303 not out. His third came against Railways in December 2012, in which he scored 331 runs in 501 balls. Jadeja reached this milestone at the young age of only 23.

Jadeja became the fifth-fastest player ever to complete the double of 2000 runs and get 200 wickets in Tests, during his 56-run knock vs England in Nottingham.

His international debut came in the final match of the series with ODI Sri Lanka on 8 February 2009 where he scored 60*, although India lost the match. In the third ODI against Sri Lanka in Cuttack on 21 December 2009, Jadeja was awarded the man of the match award following a haul of four wickets. His best bowling is 4–32.

He made a comeback into the Indian ODI side in the third ODI against England at The Oval in London. Arriving at the crease with India 58–5 after 19 overs, he scored 78, adding 112 with skipper Mahendra Singh Dhoni and 59 off only 5.1 overs with Ravichandran Ashwin to help his side reach 234–7 in 50 overs. He also took 2–42 from his 9 overs and was named “player of the match”.

After his impressive performance at the start of Ranji Trophy season 2012–13, when he scored two 300+ scores in 4 matches (4/125 and then 303* against Gujarat at Surat; 331 and 3/109 against Railways at Rajkot in the Ranji Trophy 2012–13), he was called up to join the 15-member India Test team to play the fourth Test against England at Nagpur. In his Test debut against England at Nagpur, he bowled 70 overs and picked 3/117.

In the historic 4–0 home Test series win against Australia in February–March 2013, Jadeja took 24 wickets, dismissing the Australian captain Michael Clarke five out of six times in the series which cemented his place in the team as an all-rounder.

He was ranked as the No.1 bowler in ODI Cricket by the ICC in August 2013. Jadeja is the first India bowler to top the rankings since Anil Kumble, who topped the table in 1996. He is the fourth India bowler after Kapil Dev, Maninder Singh and Kumble to be ranked No. 1.

Jadeja returned strongly in the next Ranji season (2015–16), where he picked up 38 wickets from 4 games and 215 runs, including 3 50+ scores. His strong performances were rewarded with selection for the Indian test side facing South Africa at home. Jadeja helped his team achieve victory, by taking 23 wickets in 4 games. He scored 109 runs in the series, which included crucial knocks lower down the order.

He along with Ravichandran Ashwin became the first pair of spinners to be jointly ranked number 1 bowler in ICC Test Rankings history. On 5 August 2017, Jadeja became the fastest left-arm bowler to reach 150 wickets in terms of number of Tests played (32).

On 5 October 2018, he scored his first century in Tests. In March 2019, during the second ODI against Australia, Jadeja became the third cricketer for India to score 2,000 runs and take 150 wickets in ODIs. In October 2019, in the first Test against South Africa, Jadeja took his 200th wicket in Test cricket.

On 5 March 2022, in a Test match against Sri Lanka, Jadeja broke the 35-year old record of Kapil Dev by scoring 175*. He made the record of the highest score by a No. 7 or below. He then took 5/41 and then 4/46 in the two innings, registering match figures of 9/87 to help India beat Sri Lanka by an innings and 222 runs. In July 2022, he was named as India’s vice-captain for the away ODI series against the West Indies.

Ravindra Jadeja was selected by the Rajasthan Royals for the inaugural season of the Indian Premier League (IPL) in 2008, and played an important role in their victory (Royals defeated Chennai Super Kings in the final). Jadeja scored 135 runs from 14 matches at a strike rate of 131.06, his best score being 36* against Kings XI Punjab. He did even better in 2009, scoring 295 runs at a strike rate of 110.90

In 2011, he was bought by the Kochi Tuskers Kerala for $950,000. Kochi Tuskers were terminated from the IPL in September 2011, and in the 2012 IPL player auction, Jadeja was bought by Chennai Super Kings for $2 million (approx. Rs. 9.8 crore)Jadeja was the most expensive player of the year’s auction.

In the 19th match of the 2021 Indian Premier League, Jadeja hit 62*, including a joint-highest ever 37 runs in the last over bowled by Harshal Patel. He later took 3/13 in his four overs and was named Man of the Match.

Jadeja was appointed as the captain for the Chennai Super Kings ahead of the 2022 IPL season, replacing MS Dhoni. He however stepped down in the middle of the season, handing over the captaincy back to Dhoni. He was later ruled out of the tournament due to a rib injury.

He was awarded by ICC ODI Team of The Year in 2013 & 2016, Madhavrao Scindia Award for most wickets in Ranji Trophy in 2008–09, Ranked 1st in ICC Top 10 Test all-rounders and Reward with Arjuna Award in 2019.

Vinoo Mankad

Vinoo Mankad

 Mulvantrai Himmatlal “Vinoo” Mankad was born on 12 April 1917, He was an Indian cricketer who appeared in 44 Test matches for India between 1946 and 1959. He was best known for his world record setting opening partnership of 413 runs with Pankaj Roy in 1956, a record that stood for 52 years, and for running out a batsman “backing up” at the non-striker’s end. Mankading in cricket is named after him. In June 2021, he was inducted into the ICC Cricket Hall of Fame. According to Scyld Berry, “he was the best left-arm spinner in the world in his time, and the best spinning all-rounder”. His son Ashok Mankad also played Test cricket for India. Rahul Mankad, another son, played first-class cricket. 

Mankad caused controversy in 1947/48 on India’s tour of Australia when he ran out Bill Brown at the non-striker’s end in the second Test. Mankad paused during the delivery stride of his bowling run-up and broke the wicket while Brown was out of his crease backing up the striker in the accepted manner. He had done the same thing to Brown in the game against an Australian XI earlier on the tour, but his running out of Brown infuriated the Australian media, and running someone out in this way is now referred to around the world as “Mankading”. Although such an act is not an infringement of the laws of Cricket, to some it is considered unsporting and against the spirit of the game. 

The Government of India awarded him the civilian honor of “Padma Bhushan” in 1973. A road named in honor of Mankad is situated just south of the Wankhede Stadium in Mumbai. A statue in his memory is present in his birth town of Jamnagar, Gujarat. He was among the ten inductees named by the International Cricket Council for the ICC Cricket Hall of Fame ahead of the 2021 ICC World Test Championship final.

 

Ranjitsinhji Jadeja

Ranjitsinhji

Ranjitsinhji Jadeja was born on 10 September 1872 in Sadodar, a village in the state of Nawanagar in the western Indian province of Kathiawar in a Yaduvanshi Rajput family. His name meant “the lion who conquers in battle”. 

Ranjitsinhji’s family were related to the ruling family of the state of Nawanagar through his grandfather, and head of his family, Jhalamsinhji. The latter was a cousin of Vibhaji, the Jam Sahib of Nawanagar; Ranjitsinhji’s biographers later claimed that Jhalamsinhji had shown bravery fighting for Vibhaji in a successful battle.

In 1856, Vibhaji’s son, Kalubha, was born, becoming heir to Vibhaji’s throne. However, as Kalubha grew, he established a reputation for violence and terror. Among his actions were an attempt to poison his father and a multiple rape. Consequently, Vibhaji disinherited his son in 1877 and, having no other suitable heir, followed custom by adopting an heir from another branch of his family, that of Jhalamsinhji. The first selected heir died within six months of being adopted, either through fever or poisoning on the orders of Kalubha’s mother. The second choice, in October 1878, was Ranjitsinhji. Ranjitisinhji’s later version of events, reported by his biographer Roland Wild, was that his adoption had been carried out in secret, for fear of Vibhaji’s wives. According to Wild, “The boy’s father and grandfather watched the ceremony which was officially recorded by the India Office, the Government of India, and the Bombay Government. In October 1884, the Government of India recognised Jaswantsinhji as Vibhaji’s heir, but the Viceroy, Lord Ripon believed that Ranjitsinhji should be compensated for losing his position.

In March 1888, Macnaghten took Ranjitsinhji to London, with two other students who exhibited potential. One of the events to which Macnaghten took Ranjitsinhji was a cricket match between Surrey County Cricket Club and the touring Australian team. Ranjitsinhji was enthralled by the standard of cricket, and Charles Turner, an Australian known more as a bowler, scored a century in front of a large crowd; Ranjitsinhji later said he did not see a better innings for ten years. Macnaghten returned to India that September but arranged for Ranjitsinhji and one of the other students, Ramsinhji, to live in Cambridge.

At first, Ranjitsinhji had hoped to be awarded a Blue at tennis, but, possibly inspired by his visit to see the Australians play in 1888, he decided to concentrate on cricket. In 1889 and 1890, he played local cricket of a low standard, but following his stay in Bournemouth, he set out to improve his cricket. In June 1891 he joined the recently re-formed Cambridgeshire County Cricket Club and was successful enough in trial matches to represent the county in several games that September. His highest score was just 23 not out, but he was selected for a South of England team to play a local side—which had 19 players to make the match more competitive—and his score of 34 was the highest in the game. However, Ranjitsinhji had neither the strength nor the range of batting strokes to succeed at this stage.

One Cambridge University cricketer believed that Ranjitsinhji should have played for the team in 1892; he played in two trial games with moderate success, but Jackson believed he was not good enough to play first-class cricket. Jackson was probably also the reason Ranjitisinhji did not play cricket for Trinity College until 1892, despite his success for other teams. Jackson himself wrote in 1933 that, at the time, he lacked a “sympathetic interest for Indians”, and Simon Wilde has suggested that prejudice lay behind Jackson’s attitude. Jackson also said in 1893 that underestimating Ranjitsinhji’s ability was a big mistake. However, Ranjitsinhji made his debut for Trinity in 1892 after injury ruled out another player and his subsequent form, including a century, kept him in the college team, achieving a batting average of 44, only Jackson averaging more.

Ranjitsinhji played several large innings at the start of the 1896 season, scoring faster and impressing critics with more daring shots. Before June, he had hit hundreds against the highly regarded Yorkshire bowlers and in match-saving performances against Gloucestershire and Somerset and became the second batsman, and first amateur, to reach 1,000 runs in the season. Innings of 79 and 42 against the touring Australian team underlined his status as one of the few batsmen to cope with the visitors’ bowling spearhead, the highly regarded Ernie Jones; he concentrated on the leg-glance and cut shot, which the Australians were unable to counter through altered tactics.

Ranjitsinhji made his Test debut on 16 July 1896. After a cautious 62 in his first innings, he batted again when England followed on, 181 runs behind. After the second day, he had scored 42 and on the final morning, he scored 113 runs before the lunch interval, surviving a fast, hostile spell from Jones and playing many shots on the leg side to reach the first century scored that season against the tourists. His final score was 154 not out, and the next highest score for England on the last day was 19.

He was given an enthusiastic reception by the crowd and the report in Wisden stated: “The famous young Indian fairly rose to the occasion, playing an innings that could, without exaggeration, be fairly described as marvellous. He punished the Australian bowlers in a style that, up to that period of the season, no other English batsman had approached. He repeatedly brought off his wonderful strokes on the leg side, and for a while had the Australian bowlers quite at his mercy.”

In the first Test against the Australians, who were touring England once again. He was selected in this series and after scoring 42 in the first innings, he hit 93 not out in the second which ensured England drew the match after losing early wickets on the last day. His tactics were unorthodox as he took risks to ensure that he faced most of the bowling, even though he was batting with recognised batsmen. However, as the innings progressed, he rediscovered his batting touch. 

During June, he scored 1,000 runs: he scored four centuries, including a score of 197 which saved the game against Surrey, the eventual County Champions. He scored runs against the strong bowling of Lancashire and Yorkshire, and in August embarked on a sequence of 12 innings in which his lowest scores were 42 and 48 which enabled him to score 1,000 runs in August; no one had previously scored 1,000 runs in two separate months of the same season. In total, he scored 3,159 runs at an average of 63.18, becoming the first batsman to pass 3,000 first-class runs in a season, and made eight centuries.

Ranjitsinhji’s fame increased after 1896, and among the praise for his cricket were hints in the press that he intended to pursue a political career, following other Indians in England. Instead he began to turn his attention to the Nawanagar succession, beginning to make enquiries in India as to his position. Meanwhile, he began to cultivate potentially beneficial connections; at Queen Victoria’s jubilee celebrations, he established a friendship with Pratap Singh, the regent of Jodhpur, whom he later falsely described as his uncle.

Ranjitsinhji decided to return to India to further his case, prompted by the decision of Vibhaji’s grandson Lakhuba to dispute the succession. Meanwhile, the financial expectations of behaving as a prince pushed Ranjitsinhji even further into debt, and his allowance had been stopped after he had been given an advance on it to cover earlier money owed. He wrote to Willoughby Kennedy, the English Administrator of Nawanagar, asking for money but none was forthcoming.

In April 1898, Stoddart’s cricket team returned to England via Colombo. On arrival there, Ranjitsinhji left the team to return to India with the intention of pursuing his claim to the throne of Nawanagar. He spent the remainder of the year in India and did not return to England until March 1899. Initially, he tried to establish support for his claim, including his argument that Jassaji was illegitimate, among the Indian princes. Later, he met Pratap Singh, who had arranged for Ranjitsinhji to receive an honorary state appointment with an associated income. Pratap Singh also introduced him to Rajinder Singh, the Maharaja of Patiala, a very wealthy individual.

Rajinder was very pro-British and an enthusiastic cricketer and soon became friends with Ranjitsinhji; he subsequently provided Ranjitsinhji with another source of income. Ranjitsinhji travelled extensively throughout India, trying to build support among the princes and local officials, and received an enthusiastic reception from the public wherever he went. He also spent time with his mother and family in Sarador. He played plenty of cricket during his visit, with mixed success. Although he scored 257 in one game, in another he failed to score in either innings, the only time this happened to him in any form of cricket.

After alleviating some of his financial concerns through journalism and writing, Ranjitsinhji was able to return to cricket. Like the previous season, cricket in 1903 was badly affected by weather, resulting in many difficult batting pitches. Ranjitsinhji scored 1,924 runs at 56.58 to achieve second place in the national batting averages, but his consistency never matched that of his earlier years and he was frustrated by his form. He played more regularly for Sussex and missed just two matches but displayed a reduced commitment to the club and resigned the captaincy in December, Fry assuming the role.

In 1904, Ranjitsinhji led the batting averages for the fourth time, scoring 2,077 runs at 74.17. In a ten-week sequence between June and August, he scored eight hundreds and five fifties, including innings against strong attacks and the leading counties. This included a highest score of 207 not out against Lancashire where Wisden reported that “From the first ball to the last in that superb display he was at the highest pitch of excellence, and beyond that the art of batting cannot go.” However, he missed eight Sussex games in total, suggesting his commitments had begun to lie elsewhere.

Four years after his previous appearances, and now known as H. H. the Jam Sahib of Nawanagar, Ranjitsinhji returned to play cricket in England in 1908. Playing mainly in Sussex and London, he had put on weight and could no longer play in the same extravagant style he had previously used. Playing in many less competitive fixtures, he scored 1,138 runs at 45.52, finishing seventh in the averages.

Despite the discovery of an assassination plot on his life, in which Ranjitsinhji was implicated, Jassaji took over the administration of Nawanagar from the British in March 1903. Roland Wild later described it as “the shattering of [Ranjitsinhji’s] dreams”. During the 1904 season, Ranjitsinhji had a long meeting with Lord Curzon during a Sussex match. Immediately afterwards, he chose to miss three Championship games at short notice and visited Edith Borrisow in Gilling for 10 days; Simon Wilde suggests that Ranjitsinhji had at this point chosen to leave for India after the cricket season.

On 9 October 1904, Ranjitsinhji departed for India, accompanied by Archie MacLaren, with whom Ranjitsinhji had developed a close friendship on the tour to Australia in 1897–98, and who now became his personal secretary. In India, Ranjitsinhji and MacLaren were joined by Mansur Khachar and Lord Hawke, the Yorkshire captain. Ranjitsinhji tried unsuccessfully to arrange an official meeting with Curzon to discuss the succession to Nawanagar and then chose to remain in India to cultivate his relationships with British officials, although there was little chance he could achieve much with regard to Nawanagar.

Ranjitsinhji returned from England to find that many of his staff had left and several assassination plans had been uncovered. Rumours spread that he was about to abdicate. Despite the help of British officials, he made several controversial decisions, accumulated expensive possessions and attempted to increase his income. He tried to reclaim land given away by previous rulers and although he reduced revenue taxation, he imposed an additional land rent which, coupled with severe drought, led to rebellion in some villages; Ranjitsinhji ordered his army to destroy them in retribution.

When the First World War began in August 1914, Ranjitsinhji declared that the resources of his state were available to Britain, including a house that he owned at Staines which was converted into a hospital. In November 1914, he left to serve at the Western Front, leaving Berthon as administrator. Ranjitsinhji was made an honorary major in the British Army, but as any serving Indian princes were not allowed near the fighting by the British because of the risk involved, he did not see active service. Ranjitsinhji went to France but the cold weather badly affected his health and he returned to England several times.

On 31 August 1915, he took part in a grouse shooting party on the Yorkshire Moors near Langdale End. While on foot, he was accidentally shot in the right eye by another member of the party. After travelling to Leeds via the railway at Scarborough, a specialist removed the badly damaged eye on 2 August. Ranjitsinhji’s presence on a grouse shoot was a source of embarrassment to the authorities, who attempted to justify his presence in the area by hinting at his involvement in military business. He spent two months recuperating in Scarborough and after attending the funeral of W. G. Grace in Kent, he went to India for his sister’s marriage and did not return to England before the end of the war.

While Ranjitsinhji was in Europe at the start of the war, Berthon remained in Nawanagar as Administrator and began to implement modernisation programmes. He organised the clearance of slums in Jamnagar and new houses, shops and roads were built. 

Ranjitsinhji was given more outward displays of favour, including the upgrading of Nawanagar to a 13-gun salute state and the centre of its liaison with the British was transferred from the Government of Bombay to the Government of India. Furthermore, Ranjitsinhji personally was entitled to a 15-gun salute and officially granted the title of Maharaja.

Nawanagar’s finances were improved further by the construction of a port at Bedi. Encouraged by the British, the port was successful and thanks to favourable costs and charges it was used by many traders. As a consequence, Nawanagar’s revenue more than doubled between 1916 and 1925. Although Ranjitsinhji had no children, he was very close to his nephews and nieces; they lived in his palaces and he sent them to Britain to study. He encouraged his nephews to take up cricket, and several of them had minor success in school cricket. The most effective was Duleepsinhji; critics spotted a similarity to Ranjitsinhji in his style, and he had a successful county and Test career.

In 1927, Ranjitsinhji came under attack from the All India States Peoples Conference which accused him, among other things, of being an absentee ruler, high taxes and restricting liberties. He responded through supporting published works by different authors, including Jamnagar and its Ruler in 1927, Nawanagar and its Critics in 1929 and The Land of Ranji and Duleep in 1931.

Ranjitsinhji died of heart failure on 2 April 1933 after a short illness. McLeod recounts that “many” contemporary observers attributed Ranji’s death to an angry comment made publicly by Lord Willingdon, the Viceroy of India in the Chamber of Princes. Ranji had felt that he was speaking in defence of British interests and, The Morning Post said, “Feeling himself rebuked by the Power he wished to save, … he lost all desire to live”.

After his death, the Board of Control for Cricket in India (BCCI) started the Ranji Trophy in 1934, with the first fixtures taking place in 1934–35. The trophy was donated by Maharaja Bhupinder Singh of Patiala, who also inaugurated it. Today it remains a domestic first-class cricket championship played in India between different city and state sides.

Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja

Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja

Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja Was born on 18 September 1895, he was the Maharaja Jam Sahib of Nawanagar from 1933 to 1966, succeeding his uncle, the famed cricketer Ranjitsinhji. 

Ranjitsinhji, a Yaduvanshi Rajput, was born at Sadodar, Gujarat on 18 September 1895 during the British Raj, nephew of the famed cricketer K.S. Ranjitsinhji. He was educated at The Rajkumar College, Rajkot, in Saurashtra, then at Malvern College and University College London.

Commissioned as second lieutenant in the British Army in 1919, Digvijaysinhji enjoyed a military career for over two decades. Attached to the 125th Napier’s Rifles (now 5th Battalion (Napier’s), The Rajputana Rifles) in 1920.

Two years later, Digvijaysinhji succeeded his uncle, who had adopted him as his heir. From 1939 until his demise, he was the longest serving President of Governing Council of The Rajkumar College, Rajkot.

Upon the passing of his uncle, Digvijaysinhji became Maharaja Jam Sahib in 1933, continuing his uncle’s policies of development and public service. Knighted in 1935, Sir Digvijaysinhji joined the Chamber of Princes, leading it as president from 1937 to 1943. Upholding the cricketing tradition of his uncle, he served as President of the Board of Control for Cricket in India in 1937–1938 and was a member of several prominent sporting clubs. He had previously played a single first-class match during the 1933–34 season, captaining Western India against the MCC during its tour of India and Ceylon.

In 1942, he established the Polish Children’s Camp in Jamnagar-Balachadi for refugee Polish children who were brought out of the USSR during World War II.

It existed until 1945, when it was closed and the children were transferred to Valivade, a quarter of the city of Kolhapur. The camp site today is part of 300 acre campus of the Sainik School, Balachadi. The Jamsaheb Digvijaysinh Jadeja School in Warsaw was established to honour this legacy. In 2016, 50 years after Jam Saheb’s death, Poland’s Parliament unanimously adopted a special resolution honouring Jam Saheb Digvijay Sinhji for his aid to Polish children refugees during World War II.

A documentary titled “Little Poland in India” was made in collaboration of both Indian and Polish governments to honour the efforts of Maharaja Jam Sahib and Kira Banasinska, who led the movement in India to rehabilitate Polish Refugees. After independence of India, he signed the Instrument of Accession to the Dominion of India on 15 August 1947. He merged Nawanagar into the United State of Kathiawar the following year, serving as its Rajpramukh until the Government of India abolished the post in 1956.

Divijaysinhji represented India as a delegate at the first session of the League of Nations in 1920. He was also the Deputy Leader of the Indian delegation to the UN, and chaired both the UN Administration Tribunal and the UN Negotiating Committee on Korean Rehabilitation following the Korean War.

After a reign of 33 years, Sir Digvijaysinhji died in Bombay on 3 February 1966, aged 70. He was succeeded by his only son, Shatrusalyasinhji, who was a first-class cricketer for Saurashtra.

He was honored by many medal and bars including

  • India General Service Medal w/ Wazirstan Clasp-1924
  • King George V Silver Jubilee Medal-1935
  • King George VI Coronation Medal-1937
  • Knight Grand Commander of the Order of the Indian Empire (GCIE)-1939
  • 1939-1945 Star-1945
  • Africa Star-1945
  • Pacific Star-1945
  • War Medal 1939-1945-1945
  • Knight Grand Commander of the Order of the Star of India (GCSI)-1947 (KCSI-1935)
  • India Service Medal-1945
  • Indian Independence Medal-1947
  • Commander’s Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland (posthumous) – 2011

Source: Wikipedia

List of Ma Amrutam Card Private Hospitals of Jamnagar

List of Ma Amrutam Card Private Hospitals of Jamnagar

અહિયાં તમને જામનગર જિલ્લાની તમામ હોસ્પિટલ કે જેમાં મા અમૃતમ યોજના નો લાભ લઇ શકો છો, એવી ખાનગી હોસ્પિટલ નું લિસ્ટ મળી જશે. (List of Ma Amrutam Card Private Hospitals of Jamnagar)

Hospital Name

Type

Address Of Hospital

Clusters in HMIS Application

Baroda Heart Institute

Private

Summair Club Road, Opp. S. T. Bus Stand

CLUSTER-2 CARDIOLOGY

Falia Hospital

Private

Digvijay Plot 17A, Summair Club Road

CLUSTER-19 GENERAL SURGERY

Gokul Newtech Medicare Pvt Ltd

Private

Plot No. 97 Walkeshwari Nagari Opp. Samay Travels

CLUSTER-6 NEUROSURGERY/NEUROLOGY/INTERVENTIONAL NEURORADIOLOGY, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, , CLUSTER-26 ORTHOPEDICS

Shree Anandabava Kidney Dialisis Centar

Private

Limda Lane,Anand Marg

Spandan Hospital and Critical Care Center

Private

Ranjit Nagar Main Road Behind Mayur Medical

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY,

List Of Ma Amrutam Card Government Hospitals of Jamnagar

List Of Ma Amrutam Card Government Hospitals of Jamnagar

અહિયાં તમને જામનગર જિલ્લાની તમામ હોસ્પિટલ કે જેમાં મા અમૃતમ યોજના નો લાભ લઇ શકો છો, એવી સરકારી હોસ્પિટલ નું લિસ્ટ મળી જશે. (List Of Ma Amrutam Card Government Hospitals Of Jamnagar)

Hospital Name

Type

Address Of Hospital

Clusters in HMIS Application

CHC Dhrol

Government

Rajkot Road Dhrol

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

CHC Jamjodhpur

Government

Nr Railway Station, Jamjodhpur

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

CHC Jodiya

Government

Refaral Hospital Community Health Centre Jodiya

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

CHC Kalavad

Government

Bus Stop Road Near Gaytri Temple, Kalavad

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

CHC Sikka

Government

Panchvati Colony Tps Road Sikka

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

CHC Valod

Government

Referral Hospital Samuhik Aarogya Kendra, Valod

CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-16 ENT, CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-18 OPTHALMOLOGY, CLUSTER-19 GENERAL SURGERY, CLUSTER-20 ORAL AND MAXILLO FACIAL SURGERY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-22 MENTAL DISORDER PACK

Guru Gobindsingh Civil Hospital

Government

Pn Marg, Jamnagar

CLUSTER-1 BURNS AND PLASTIC SURGERY, CLUSTER-2 CARDIOLOGY, CLUSTER-3 CARDIO THORACIC SURGERY, CLUSTER-4 CARDIO VASCULAR SURGERY, CLUSTER-5 GENITO URINARY SURGERY (RENAL), CLUSTER-6 NEUROSURGERY/NEUROLOGY/INTERVENTIONAL NEURORADIOLOGY, CLUSTER-7 PAEDIATRI

JMCU-PHC Bedi-2

Government

In Bedi Gram Panchayat Building, Bedi, Jamangar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Ek de ek

Government

Bedi Bandar Road, Nr. Railway Fatak, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Ghanchiwad

Government

Halai Ghanchi Jamat Khanu, Ghanchivad, Jamangar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Gomtipur

Government

Nr. Halar House, Indira Marg, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Gulabnagar

Government

Syndikat Society, Gulabnagar, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Kamdar

Government

Kamdar Colony Street No.3, B/H. Reliance Petrolpump, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Navagam

Government

Navagam Ghed, Bh. Dental Hospital, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Nilkathnagar

Government

Nanakpuri Sindhi School, Ranjitsagar Road, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Panakhan

Government

Panakhan Main Road, Nr. Jakatnaka, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC panvada

Government

Patanivad Community Holl, Pavada Chowk, Khatkivad, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Vambe

Government

Woolanmill, Nr. 1500 Avas, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

JMCU-PHC Vishramvadi

Government

54, Digvijay Plot End, Shyamji Krushanavarma Chowk, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC B. Beraja

Government

AT&PO: B.Beraja

Ta: Kalavad

Dist: Jamnagar 361013

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Balambha

Government

Bus Stand Road, At- Balambha

Ta : Jodiya

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Bhangor

Government

At- Bhangor,

Ta-Lalpur,

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Dhrafa

Government

Near SBI Bank, Dhrafa,

Ta: Jamjodhpur,

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Ghunda

Government

Near Aashram Ghunda

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Hadiyana

Government

Near Bus Stand,

At- Hadiyana ,

Ta: Jodiya

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Jamvanthli

Government

At: Jamvanthali

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Jambuda

Government

Near Bus Stand, Jambuda 

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Jamvadi

Government

B/h, Taluka School, Jamvadi

Ta: Jamjodhpur

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Kharedi

Government

Kharedi

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Laiyara

Government

B/H Bus Stand , AT- Laiyara,

Ta: Dhrol

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Lakhabaval

Government

PHC Lakhabaval

Village: Lakhabaval Ta/Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Modpar

Government

Modpar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Motakhadba

Government

Motakhadba

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

Mota Panchdevda

Government

Mota Panchdevda, Near School

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Mota Vadala

Government

Mota Vadala

Ta: Kalavad

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Moti Banugar

Government

Moti Banugar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Navagam

Government

Navagam

Ta: Kalavad

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Nikava

Government

Near Nandi ghram Chock, Nikava

Ta: Kalavad

Dist: jamnagar 

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Padana

Government

Modpar,

Ta: Lalpur,

Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Pipartoda

Government

Pipartoda,

Ta: Lalpur,
Dist: Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Pithad

Government

Near Bus Station, Pithad,

Ta: Jodiya

Dist: Jamnagar 361220

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Samana

Government

Samana

Ta: Jamjodhpur

Dis: Jamnagar 360520

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Sethvadala

Government

Near Bus Stand Shethvadala

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

PHC Vansjalia

Government

Nr. Railway Station,  Vansjalia

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

RH CHC Lalpur

Government

Near Parekh Baag Lalpur, Jamnagar

CLUSTER-17 OBSTETRICS AND GYNAECOLOGY, CLUSTER-21 GENERAL MEDICINE, CLUSTER-23 EMERGENCY ROOM PACKAGES (Care Requiring Less Than 12 hrs Stay), CLUSTER-24 PEAEDIATRIC MEDICAL MANAGEMENT

An Overview Of Jamnagar History

An Overview Of Jamnagar History

Jamnagar History

Jamnagar was established as the capital of the Princely State of Nawanagar in 1540 A.D. Jamnagar, also known as Nawanagar (the new town), was one of the Jadeja’s most prominent princely republics in the Saurashtra region. Lord Shree Vishwakarma built Dwarka town for Lord Krishna in Jamnagar district after relocating from Mathura, according to Pauranik literature, the Jams of Nawanagar trace their origin to the Yadava race.

According to bardic traditions, Bahadurshah, the Emperor of Gujarat, was so impressed by Jam Lakhaji’s contribution in the siege of Pawagadh that he bestowed 12 villages on him.

An-overview-of-jamnagar-Origins

Jam Lakaji was assassinated by his relatives Tamachi Deda and Hamirji Jadeja as he was about to take control of his new fief. Jam Lakhaji’s son. 

Jam Rawal, fled and, as he grew older, avenged his father’s murder by killing Hamirji Jadeja in the same manner. Khengarji and Sahibji, Hamirji’s two sons, fled to Delhi to do homage to the Mughal Emperor Humayun. The two brothers saved the Emperor from being slain by a lion during a lion hunt. An army was dispatched with them to reclaim their kingdom as a prize for their bravery. When Jam Rawal learned that the two princes were returning to Kutch with the imperial army, he began preparing for battle. He had a dream about the goddess Ashapura, who warned him that he had broken a pledge he had given in her name not to kill Hamirji, even though he was the one who killed his father. She had refrained from punishing him as he had at all other times honored her, but he was no longer to dwell in Kutch but cross the sea and reside in Kathiawar instead.

Jam Rawal and his retinue marched out of Kutch, assassinated King Tamachi, the other conspirator in his father’s assassination, and captured Dhrol and its outposts. Jam Rawal gave his brother Hardholji the rule of Dhrol region, but he was killed in battle, and the throne fell to his eldest son, Jasoji. Jam Rawal established his dominion by conquering areas of Saurashtra.

On a hunting excursion in what is now Jamnagar, a hare was brave enough to turn on the hunting hounds and chase them away. Jam Rawal was so taken aback by this that he decided to make this his capital, believing that if this country could breed such hares, the men born here would be superior to other men. On the 7th day of the bright half of the month of Srawan, VS 1596 (August 1540 AD), he laid the foundation of his new capital, which he named Nawanagar, on the banks of two rivers, the Rangmati and the Nagmati (new town). Jamnagar, which means “town of the Jams,” was the name given to Nawanagar over time.

Geographical area and Population of Jamnagar

Jamnagar city is part of the Jamnagar district, which is located on the Gulf of Kutch’s shores. The city is also the district headquarters and one of Gujarat’s 26 Lok Sabha constituencies. Jamnagar district is located between 22°13’N and 69°42’E in the Gujarat area known as Saurashtra. Jamnagar district is bordered on the north by the Gulf of Kutch and on the west by the Arabian Sea. The Rajkot district is to the east, and the Junagadh district is to the south. According to the 2011 census, Jamnagar has a total area of 122 square kilometers and a population of 600411.

Geographical area & population of jamnagar

All the Kings of Jamnagar

Jam Shri Rawalji

From 1540 to 1562, Jam Shri Rawaliji, a Sahib Jam Sahib of Nawanagar, had four sons. Instead of appointing one of them as heir, he adopted his own grandson Lakhaji Jiyaji Sahib (the son of his oldest son), and made him his heir.

From 1540 to 1562, Jam Shri Rawaliji, a Sahib Jam Sahib of Nawanagar, had four sons. Instead of appointing one of them as heir, he adopted his own grandson Lakhaji Jiyaji Sahib (the son of his oldest son), and made him his heir.

jam-shree-ravalji

Lakhaji Jiyaji Sahib

jam-lakhaji-jiyaji-sahib

The reign of Lakhaji Jiyaji, however, ended in 1562 with Vibhaji Rawaliji Sahib’s accession to the throne.

Vibhaji Rawaliji Sahib

During his reign from 1711-1743, Jam Sahib Tamachi II Raisinhji Sahib died without a son. 

Jam Shri Lakhaji Tamachi Jadeja Sahib

Jam-Shri-Lakhaji-II-Tamachi-Jadeja

After his death, his widow adopted Jam Shri Lakhaji Tamachi Jadeja Sahib (the son of an earlier jam sahib), who ruled between 1743 and 1767.

Maharajadhiraj Jam Shri Ranmal Sinhji Sataji (Ranmalji II) Jadeja Sahib

Maharajahdhiraj Jam Shri Ranmalsinhji Sataji (Ranmalji II) Jadeja Sahib (?-1852) was the Jam Sahib of Nawanagar from 1820 to 1852, adopted by Rani Achuba Sahiba, the widow of Jam Saheb Jasoji had died childless. He was a well-liked reforming maharajah who built roads and helped with drought relief.

Jam-Shri-Ranmalsinhji-Sataji-Jadeja-Ranmalji-Sahib

Jam Shri Sir Vibhaji

Jam-Shri-Sir-Ranjitsinhji-Vibhaji-Jadeja-Rawalji-II-Vibhaji-Sahib

Jam Shri Sir Vibhaji, his son, took over as his successor. Vihabji had 22 wives but no sons, with the exception of one who was expelled from the line of succession for planning his father’s death. He adopted twice to provide an heir, each time a distant cousin, but after that, he had another biological son. Raisinhji Vibhaji, Vibhaji’s first adopted son, was poisoned by one of Vibhaji’s wives. When his son was born, the second adoption was annulled, and the little birth son replaced him in 1895, at the age of seven. However, this son died childless in 1906, and the displaced adoptee took his place…

Colonel Maharajahdhiraj Maharajah Jam Shri Sir Ranjitsinhji Vibhaji Jadeja Bahadur

Colonel Maharajahdhiraj Maharajah Jam Shri Sir Ranjitsinhji Vibhaji Jadeja Bahadur (1872-1933) Maharaja Jam Sahib of Nawanagar from 1906 to 1933. Ranjitsinhji was educated in England, where he became a well-known cricketer for Sussex and England. He once had a season in which he scored 3000 runs and two centuries in a single day. He established free primary and secondary schools, built a new port, improved administration, and electrified the capital city during his reign as maharajah. He also collected a sizable jewel collection. He died without ever marrying and was succeeded by one of his nephews, whom he had adopted.

Jam-Shri-Sir-Ranjitsinhji-Vibhaji-Jadeja-Rawalji-II-Vibhaji-Sahib

Lieutenant-General Maharajah Jam Shri Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji

Jam-Shri-Sir-Digvijaysinhji-Ranjitsinhji-Jadeja

Lieutenant-General Maharajah Jam Shri Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja Bahadur (1895-1966), Maharajah Jam Sahib of Nawanagar from 1933 to 1966. Shree Vrajkuvar (1917-1992), a niece of Ranjitsinhji Vibhaji, married the Maharajah of Idar.

King of Jamnagar At Present

H.H. Jamsaheb Shatrusalyasinhji Jadeja is the present king of Jamnagar. He was born on 20 February 1939. He is the son of Jam Saheb Sri Digvijaysinhji Ranjitsinhji. Shatrusalyasinhji was educated at Malvern College in England. He Married Rani Bharati Rajya Lakshmi(married second, Mohinder Singh Chadha, a Delhi businessman) in November 1960.

Shree Shatrusaliyasinhji Jamnagar

The Culture of Jamnagar

The Culture of Jamnagar

Religion

Hinduism is the major religion with approximately 65% of the population being Hindus. The other two major communities are Muslims and Jains. With a number of revered Hindu and Jain temples surrounding the city, religion plays an essential role in the lives of Jamnagar citizens.

Language

In Jamnagar, the majority of people speak Gujarati and Kathiawadi dialects, which are used for daily communication. However, there are also some areas of the city where Kutchi is spoken.

Fairs and festivals

Jamnagar hosts a multitude of fairs and festivals that highlight the people’s cultural, religious, and social aspirations for a better life. The perfect time to see Traditions and Culture in Jamnagar is during Jamnagar Festivals. Makar Sankranti, Mahashivratri, Holi, Navratri, Diwali, Janmashtami, Ramnavami, and Mahavir Jayanti are some of the most well-known holidays of Jamnagar. Locals and visitors like to enjoy the Navratri Festival and the Kite Festival during Makar Sankranti in Jamnagar. Music and folk dance are also prominent aspects of Jamnagar’s culture. The most well-known types of music are temple music and folk tunes.

Crafts and art in Jamnagar

Jamnagar is well-known for its ‘bandhej’ craftsmanship. The centuries-old technique entails tying hundreds of knots on a piece of fabric and dyeing it in a variety of colours. Fabrics known as ‘Bandhej’ are widely available in shops around the Darbargadh and Chandi Bazaar districts and are a popular export item. Aside from ‘bandhej,’ Jamanagar is notable for its decorative brass items, which are plentiful.

Clothing of Jamnagar people

Despite the current economic revolution, locals in some parts of Jamnagar continue to dress in traditional styles. Cotton drawers (chorno) and a short tunic on the upper body, together with a thick multicoloured hat, are the most common outfits for men. A long petticoat (chaniyo), a short blouse (choli), and a colourful scarf(odhni) are used by women. Silver jewellery is widely available, and traditional thick jewellery is sold in Jamnagar’s Chandi Bazaar.

Sports In Jamnagar

Cricket, in particular, is a necessary piece of Jamnagar’s cultural history. With Maharaja Ranjit Singh’s game-changing contribution, Jamnagar has a major place in Indian sports history. He was not only instrumental in the construction of the city, but he is also known for establishing the foundations for India’s most popular sport. His successor, K.S Duleepsinhji, continued the tradition. The prestigious Ranji and Duleep trophies are memorials to the game’s founding monarchs. Jamnagar takes cricket seriously, with notable cricketers such as Ajay Jadeja, Ravindra Jadeja, Salim Durrani, and Vinu Mankad hailing from the city.

Food in Jamnagar

Jamnagar, as a Gujarati city, has its fair share of foodies. The city provides a variety of delectable Gujarati cuisines that are sure to please. The city has it all, from diverse cuisines to a wide variety of street food to tasty time-pass snacks. The savories are often made of cornstarch and have acidic flavors. They’re filling and have flavors that are difficult to resist.

● A Taste of Jamnagar’s Street Food

Jamnagar’s street food is distinctive, and a true foodie will be spoilt for choice. Gujarati snacks such as gathia, bhajiya, pakwan, ghugra, dhokla, dabeli bread, katka bread, ras patra, dhukla, and khandvi are sold at major street food vendors. Some of the products, like most street cuisine, might be a little hot, so foodies should proceed with caution.

● Sweets are an essential part of Jamnagar’s cuisine

Peda, mesub, barfi, gulab jamun, anjeer pak,rasmalai and Kachori (famous in the world) are among the sweet treats available to visitors. Jamnagar is home to a number of well-known sweet stores, including HJ Vyas, Shrikhand Samrat, Travadi Sweets, and Valabhdas Pedawala, which are known for their high quality.

● ‘Paan’ is popular in Jamnagar

Jamnagar’s affection for the betel leaf-Paan is one of the city’s unique cuisine traditions. Paan is widely used in India and is thought to have medicinal benefits. Manoobhai Paanwala, N.D. Paanwala, and Bajrang Paan are some of the well-known stores that sell ‘Paan,’.Most ‘Paan’ stores sell a variety of ‘Paan’ combinations made with ingredients such as betel nuts, cardamom, cloves, coconut, jellied fruit, dates, and, in rare cases, tobacco.

Places of Religion

places of religion in jamnagar

Jamnagar is a wonderfully spiritual place in Gujarat. Every year, a large number of tourists from all across India travel to Jamnagar to see the city’s famous eye-catching temples.

Dwarkadhish Temple

Dwarkadhish temple is dedicated to Lord Krishna and is one of the four most essential temples for pilgrims to visit in India. The temple is located in Dwarka, on the banks of the Gomati River. Dwarkadhish Temple consists of a five-story structure Supported by over 70 pillars.

The Dwarikadhish Temple

BAPS Swaminarayan Temple

BAPS Swaminarayan Temple Jamnagar

The Swaminarayan Temple in Jamnagar, dedicated to Lord Swaminarayan, is a very magnificent temple with an air of silence and spirituality at its best. The temple is a superb example of architectural excellence. Lord Shiva-Parvati and Lord Rama-Sita each have their own shrines in the temple. A modest museum is located at the base of the main temple. It also includes a large, well-kept garden and a cafeteria serving delectable vegetarian munchies.

 

The temple enclosure is calm and peaceful, and the sculptures, wall carvings, and decorations are a visual feast. Due to its lighting, it appears ethereal at night. A wave of spirituality seems to radiate from the temple complex as you climb the stairs to the main structure. In addition to daily prayers, the temple holds a number of festivals and fairs.

Shree Bala Hanuman Temple

Shri Bala Hanuman Sankirtan Mandir is the oldest temple, having been built in 1963-64 by Shri Prembhushan Ji Maharaj. Since August 1st, 1964, the Bala Hanuman temple in Jamnagar has been chanting Sri Ram, Jai Ram, Jai Jai Ram, day and night, on the southeast corner of Lakhota Lake or Ranmal Lake. This achievement is recorded in the Guinness Book of World Records. The temple grounds are kept clean, and there is a divine aura there.

Shree Bala Hanuman Temple

Bhidbhanjan Temple

Bhidbhanjan Temple

The temple was dedicated to Lord Shiva in the seventeenth century. It is one of the few lesser-known temples in Jamnagar that attracts a small number of tourists each year from all around India and the world who come to see the superb and unusual historical items on display.

Mazar-E-Badari (Bohra Hajira)

Jam Rawal constructed the Dawoodi Bohra community’s dargah in 1540 CE. The Bohra Hajira is a lovely mausoleum in Jamnagar, Gujarat, located in the Nageshwar area. It is also known as Mazar E Badri and is one of the holiest places of worship in Gujarat. It is also one of the most prominent religious sites in Jamnagar. On the banks of the Rangmati and Nagmati Rivers, this is a wonderful structure.

Jamnagar Bohra Hajira Main

It is a well-known pilgrimage site that attracts faithful Dawoodi Bohras from throughout the world who come to pay their respects, ask a wish, or take a vow. The mausoleum, which represents the Saracenic style of construction, is made of white marble and features elaborate carvings.

Shree 5 (Paach) Navtanpuri Dham

Shree 5 (Paach) Navtanpuri Dham

Shree 5 (Paach) Navtanpuri Dham was founded by Nijanand Swami Shri Devchandreji the former Achraya of Shri Krishna Pranami Sampradaya in 1630 A.D.Shri 5 Navtanpuri Dham popularly known as Khijada Mandir. The temple is known for its multi-colored, spectacular floral decorations and the building’s upper interior surface.

Jain Temple:-

Shantinath temple and Adinath temple are two of the most important Jain temples in Jamnagar. The temples were built between 1574 and 1622 and are both religious and historical landmarks. Adinath, originally called Rishabhanatha, is said to be the first Jain Tirthankar. The word Adinath means ‘first world teacher’.In the temple, there are colourful and beautiful paintings that tell the story of Adinath.

Jain Temple

Historical Buildings in Jamnagar

Historical Buildings in jamnagar

Pratap Vilas Palace-

Pratap Vilas Palace

Palace Pratap Vilas was built between 1907 and 1915 by Maharaja Pratap Ranjit Singhji. The Palace was built in Indo-Saracenic architectural styles with European architectural inspirations, evocative to Kolkata’s Victoria Memorial Building. Here, the three domes are the main attraction. The supporting pillars and walls are decorated with carvings of natural flora and fauna, while the domes are made of glass. The domes are in the style of Indian architecture. The Palace is surrounded by expansive grounds and a park that Maharaja Kumar Ranjit Sinhji turned into a Natural Park in 1968.

Solarium

Solarium Built in the 1920s by Jam Ranjitsinhji under the supervision of French doctor Jean Saidman. The Solarium, also known as the Ranjit Institute of Poly-Radio Therapy, is one of the many remarkable structures built during his period. The solarium reaches a height of 40 feet above ground level. It has a 360-degree rotating glass tower that captures sunlight all day to treat skin problems.

Solarium Jamnagar

Darbar gadh Palace

darbargadh

Darbargadh palace built by Jam sahebs in 1540 but extended over the years into a magnificent building.It is a royal residence of Jam Sahebs.The unusual architecture combined Rajput and European designs in a stunning way. During the 2001 earthquake, only the outer periphery of this structure survived. 

Ironically, this historic landmark is now a market selling local antiques and the unique Bandhani (tie-dye) fabrics. It was like travelling through a forgotten city that was once majestic and regal as I walked through the ruins of this old structure. As I wandered around the courtyards, the history of the site came to life. Beautiful paintings, sculptures, stone carvings, and finishings covered the walls, some dating back to the 8th century.

Lakhota Palace

The Maharaja of Nawanagar constructed Lakhota palace as a famine relief work in 1839-45 AD.The Lakhota palace is situated in the middle of the lake and was designed to house the rulers of the region at the time. It includes semi-circular bastions, turrets, cannons, musket loops, powder flasks, and other architectural marvels. It also depicts military history, which is why the palace is brimming with military-themed items. The Lakhota palace was built in such a way that the security was top-notch, and the location of the lake made it even more difficult to attack and reach.

Pancheshwar Tower

pancheshwar-tower-jamnagar

Pancheshwar Tower is one of Jamnagar’s heritage buildings. It was constructed by the Maharaja of Jamnagar and is now being rebuilt by the government. Because there is a clock installed within the tower that displays the correct time, and another amazing fact is that if the time is 4 p.m., the bell inside the tower will ring four times.

It may be recognised from a long distance due to its structure. Many shiv mandirs (temples) are located in the area, including Gauri Shankar Mahadev, Bhotnath Mahadev, and others.

Jharokhas

The Jharokhas are a unique feature of the Lakhota Talav (pavilions). Jharokhas are ornately built sit-outs that overlook the Lakhota Palace, which serves as the focal point. They were constructed as an enclosed balcony or stone window, usually canopied, to lend an ornamental dimension to palaces and were a key part of Rajput architecture. The lake’s periphery is surrounded by 12 Jharokhas, which are circular and rectangular in shape.

Jharokhas

Ranmal Lake Palace (Museum)

Ranmal-Lake-Palace-Museum

The rulers of Jam dynasty built this museum in 1540, which has now become a famous and appealing tourist destination in Jamnagar. Because of its unique position in the middle of a lake, this museum is a popular tourist destination. It is located in the middle of the lake on a little island. As you travel through the museum, you will watch history come alive via walls, potteries, and rifles in the most inventive way possible. Many travellers utilise this stone bridge to reach the lake’s centre and take photographs that will last a lifetime.

Ranmal Lake Park

Between 1820 and 1852, Jam Ranmalji II built Ranmal Lake. The lake is well-kept and well-preserved, with many different bird species. You can spend hours together roaming through the woods and listening to the birds sing. A lot of people run on the synthetic walking track. Parking and restrooms are available at Ranmal Lake Park. Many stunning sculptures line the walkway, adding to the attractiveness.

Ranmal-Lake-park

Bhujio Kotho

bhujio-kotho

Bhujio Kotho was constructed by the city’s previous lords to secure the city from attack, particularly from the rivers’ banks. Bhujio Kotho is one of Jamnagar’s imperial structures. Bhujio Kotho was used to have a panoramic view of the entire city of Jamnagar due to its height. Locals were not permitted to enter this facility because it was solely used for military operations. However, in the years following independence, it was feasible to visit by crossing a river bridge. It was a site worth seeing for tourists due to its great size and radius.

Jumma Masjid

It is the first mosque in Jamnagar constructed during Aurangzeb’s reign. Qutbuddin and his soldiers attacked Jamnagar in 1664 and looted it. Jam Saheb Raisinhji died during this attack. As a symbol of Qutbuddin’s victory, the mosque was built. This mosque was eventually renamed Jumma Masjid when it was renovated and expanded. The mosque was further expanded by His Highness Jam Saheb Vibhaji’s muslim wife Dhanbai, who gave it its current appearance.

jumma-masjid

Mandvi Clock Tower

Mandvi-Clock-Tower

Wazir Meraman Khawas built the Mandvi clock tower in the 17th century to create Jamnagar a walled city and protect it from attack.The clock tower is a common sight in cities across the world, and Jamnagar is no exception. The Mandvi Clock Tower is a magnificent landmark in the Chandni Chowk neighbourhood. It contains a tower clock with many clock faces. It is an iconic structure in Jamnagar, despite the present appearance being distant from what it was in the past.

Khambhaliya Gate

Jamnagar’s city gates are impressive architectural masterpieces designed by Wazir Meraman Khawa in the 17th century. Khambhaliya Gate is one of the two remaining city gates of Jamnagar from that period. A defensive structure was built on the fort wall during the mid-18th century.Not only is this a protected monument, but it is the last gate remaining from a bygone era.

khambhaliya-gate-jamnagar

Indian forces in Jamnagar

Indian forces in Jamnagar

All three branches of the Indian military have bases at Jamnagar: the Indian Air Force, Indian Army, and Indian Navy.

The Air Force

indian-air-force

As part of Western Air Leadership, No. 224 Sqn, IAF was created on 4 July 1983 at Airforce Station Adampur under the command of Wg Cdr RA Massey, Vr C. The unit was equipped with the Mig 23MF and assigned to the Air Defense function, as well as the Banner Target Towing mission during peacetime. It then relocated to Jamnagar, where it modified MiG-23s to tow targets.

Before being retired from the Indian Air Force in 2007, No.224 Sqn was the last MiG-23MF operator. Wing Commander M. K. Singh, Wing Commander Tapas Sahu, Squadron Leader Vijay Shelke, and Wing Commander RS Jamdar flew the final flypast of the closing ceremony, carrying a banner that read “End of an Era.”

The establishment of the Air Force School in Jamnagar is a significant milestone in the history of the Air Force Station in Jamnagar.

Valsura, An Indian Naval Ship

The Royal Indian Navy’s Torpedo Training School, HMIS Valsura, was commissioned in 1942. The name Valsura derives from the term swordfish, which was also the name of the Royal Navy’s most popular torpedo-carrying aircraft. The installation was called Indian Naval Ship Valsura after independence.

It’s on Jamnagar’s Rozi Island, among the picturesque salt pans that are home to a variety of migrating birds.

indian-navi

Indian Military

Indian-Military

The Army Recruitment Office and the Indian Military Camp are both located on Ranjit Sagar Road in Jamnagar (ARO). Military Hospital, Military School (Kendriya Vidyalaya, Sainik School Balachadi, Jamnagar), Military Canteen, and Military Engineer Services (MES) on Ranjit Sagar Road, Jamnagar are all located at Satyam Colony, Jamnagar. Since 1851, we’ve been providing infrastructure to the Armed Forces.

Must Visit Places Nearby Jamnagar

Must Visit Places Nearby Jamnagar

Khijadia Bird Sanctuary

Khijadiya is a bird sanctuary located in Khijadiya Village in the Jamnagar district of Gujarat, 16 kilometres from Jamnagar Railway Station. It is one of Gujarat’s most prominent bird sanctuaries, and one of the must-see attractions in Jamnagar tourism packages. It is located off the coast of Kutch. The sanctuary is one of the most popular tourist attractions in Jamnagar, as it is home to over 250 species of resident and migratory birds, including globally endangered species such as the Dalmatian pelican, Asian openbill stork, Black-necked stork, Darter, Black-headed ibis, Eurasian spoonbill, and Indian skimmer.

khijadiya bird sanctuary

Shivrajpur Beach

Shivrajpur Beach

Shivrajpur beach is located near Dwarka. Its tourists can enjoy the pleasures of cool blue sea water and smooth white beach. Because this is not a commercialised beach, it has a certain amount of quiet and privacy, making it a popular spot for families enjoying picnics or even honeymooning couples. Another major draw to this beach is the opportunity to see dolphins and a variety of other bird species.

Pirotan Island

Pirotan Island is a small island in the Gulf of Kutch near Jamnagar, about 10 kilometers from Jamnagar Railway Station. It is one of Gujarat’s most beautiful islands and one of Jamnagar’s most popular tourist destinations.

Pirotan-Island

Pirotan Island is a treasure for nature and adventure lovers since it offers the chance to see colourful coral reefs, mangroves, and wonderful aquatic species such as jellyfish, octopus, starfish, sea snakes, hermit crabs, sea horse, sea slugs, green sea turtles, and dolphins. In the natural setting, one may also see lovely birds such as pelicans, herring gulls, sea gulls, and black-headed gulls.

Narara Marine National Park

narara-island-jamnagar

Narara Marine National Park is a marine animal sanctuary in the Gulf of Kutch near Jamnagar, located 56 kilometres from Jamnagar Railway Station. It is India’s first Marine National Park, located near to Vadinar Village, and is one of Jamnagar’s most popular tourist attractions.

The Marine National Park on the Jamnagar coast contains 42 tropical islands, the majority of which are bordered by reefs. Coral reefs can be found on 33 of the islands. Pirotan, Karubhar, Narara, and Poshitra are some of the most well-known islands.

There are sandy beaches and mangrove wetlands on the islands. Coral reefs, mangroves, mudflats, creeks, Seagrass & Seaweeds, estuaries, sandy strands to saline grasslands, marshy places, and rocky coasts are some of the major ecosystem types offered. The marine park’s habitats sustain a diverse range of marine and avian life.

Balachari Beach

This beach, which exemplifies pristine natural beauty at its finest, is the ideal getaway from the hustle and bustle of city life. Locals and out-of-the-way visitors alike make it a point to get away from the hustle and bustle of daily life and enjoy some peace and quiet. People might be seen sunbathing and relaxing here on their weekend excursions. The best time to visit is on a full moon night, when everything is illuminated and illuminated by the moonlight, adding to the eternal beauty of this place. It’s also close to Jamnagar’s centre city, making it a fantastic area to kick back, relax, and let all your stress melt away with each passing wave.

balachadi-beach-jamnagar

Dwarka

The Dwarikadhish Temple

Dwarka is the capital city of Lord Krishna’s kingdom, and it is located on the western tip of the Saurashtra peninsula in Gujarat. Dwarka, also known as Devbhoomi Dwarka, is the only city in the Hindu religion that is a part of both the Char Dham (four major holy places) and the Sapta Puris (seven sacred towns). Dwarka was once a part of Krishna’s ancient kingdom, and the Nageshwar Jyotirlinga Temple is one of the 12 Jyotirlingas. The beach and seashores are also popular tourist destinations.

District, States and Central Govt. Offices in Jamnagar

District, States and Central Govt. Offices in Jamnagar

Deep Bhavan

The Ministry of Ports, Shipping, and Waterways has a subordinate entity called the Directorate General of Lighthouses and Lightships. Along the Indian coast, it provides General Aids to Marine Navigation. The Directorate’s headquarters are in Noida. (U.P.) The entire coastline has been separated into nine districts with regional headquarters in Gandhidham, Jamnagar, Mumbai, Goa, Cochin, Chennai, Visakhapatnam, Kolkata, and Port Blair for administrative control. Our mission is to ensure that navigation in Indian waters is safe and secure.

Deep-Bhavan-Jamnagar-

District Election Office

This office acts as a vital link between the electoral machinery and the general public. Conducting free and fair elections and maintaining error-free Electoral Rolls remain the Branch’s primary and priority areas, for which this branch is responsible for the preparation of the Electoral Roll, the preparation of the elector’s photo-identity card (EPIC), the reorganisation and rationalisation of polling stations, and so on.

The Collector & District Election Officer is in charge of all election control in the district. He is the Returning Officer for a Parliamentary Constituency while Returning Officers for Legislative Assembly Constituencies are officers not below the level of Deputy Collectors. Assistant Returning Officers for Parliamentary Constituency Elections are usually Returning Officers for Legislative Assembly Constituencies.

District Supply Office

The state government’s public distribution systems have been created to assure the food security of the district’s poor. The District Supply Office is in charge of monitoring and supervising the distribution of food grains to the targeted families through the Fair Price Shops.

District Planning Office

The District Planning Office carried out various activities such as primary approval, administrative approval, grant allocation, and grant utilisation for various schemes such as 15% Vivekadhin General/Schedule caste, 5% Incentives, Vivekadhin Nagarpalika, Under District Administration Collector/ DDO, District Level, 49-Developing Talukas, National Festival, Aapno Taluko Vibrant Taluko (ATVT), Member of Legislative Assembly fund, Member of Local Area Development Fund Pilgrimage-tourism and Taluka development plan activities were also carried out.

Jamnagar district planning office

Jilla Panchayat

jilla panjayat jamnagar

Jilla Panchayat, Opp. Cricket Bunglow, Jamnagar – 361001

Forest Department Office

Swaminarayan Nagar Society, Swaminarayan Nagar, Jamnagar, Gujarat 361008, India

forest-dipartment-jamnagar

Jamnagar Municipal Corporations

jamnagar municipal corporation

Jamnagar Municipal Corporation, Jubilee Garden, Jamnagar

Jamnagar Custom Office

Consequent upon restructuring of Central Excise and Customs Department, Customs (Preventive) Commissionerate, Jamnagar came into existence w.e.f. 01.11.2002. The same has been carved out from the erstwhile Customs (Preventive) Commissionerate, Ahmedabad. It consisted of four Divisions viz. Customs Division Jamnagar, Porbandar, Bhavnagar, Bhuj and two ports namely GPPL, Pipavav & GAPL, Mundra. As per Notification No. 37/2006 Customs (N.T.) dated 27.03.2006 whereby the Notification No.15/2002 Customs(N.T.) dated 07.03.2002 of the CBEC, New Delhi was amended, the Port of Gujarat Adani Port Ltd., (GAPL), Mundra in the district of Kutch was transferred to Kandla Commissionerate w.e.f. 01.04.2006.

custom-department-office

As per Notification Nos. 87/2006 Customs (N.T.) & 89/2006-Customs (NT) dated 11.08.2006 & 18.08.2006, Notification No. 15/2002 Customs (N.T.) dated 07.03.2002 of the CBEC, New Delhi was further amended and the whole district of Kachchh (including Customs Division, Bhuj) was transferred to Kandla Commissionerate w.e.f. 15.08.2006.

Jamnagar Area Development Authorities (JADA)

jamnagar-area-development-authority-office

The Government of Gujarat formed the Jamnagar Area Development Authority (JADA) on February 1, 1978. The primary goal of the JADA’s founding was to carry out long-term planned development of areas outside the Jamnagar Municipal Corporation’s boundaries.

The Authority’s key responsibilities include developing a development plan for the Jamnagar Urban Agglomeration, drafting draught Town Planning Schemes, implementing the aforementioned Town Planning Schemes, and monitoring and controlling development activities in accordance with the Revised Development Plan.

It is also in charge of developing infrastructures such as roads, sewers, water supplies, and other essential municipal services. JADA has 38 villages in the Jamnagar Taluka, in addition to the region under the jurisdiction of the Jamnagar Municipal Corporation. JADA has a total area of 428.35 square kilometers, including 128.40 square kilometers of JMC.

Transport Facilities in Jamnagar

Transport Facilities in Jamnagar

Rail

The primary railway station in Jamnagar, Gujarat, India, is Jamnagar railway station. It is located in the Rajkot Division’s Western Railways zone. Long-distance trains link Jamnagar railway station to many areas of India. Hapa is a railway station in the outskirts of Jamnagar’s eastern suburbs. According to the 2016 “Swachh Rail, Swachh Bharat” study, it was India’s fourth cleanest railway station. 

tranceport facility

In both directions, 48 trains stop at Jamnagar railway station. The State Bank of India has an ATM at the Jamnagar railway station. There are several vendors offering pre-packaged meals, flavoured milk, ice cream, and other hot snacks. There’s also a dorm for travellers who want to stay the night. Passengers with 3AC or above tickets have access to an air-conditioned waiting lounge. In PF No. 1, there is an escalator to help with personnel and luggage mobility. The construction of a second foot overbridge is now underway.

Airport

jamnagar airport

Jamnagar Airport (IATA: JGA, ICAO: VAJM), also known as Civil Enclave Jamnagar, is an airport in Jamnagar, Gujarat, India. The Indian Air Force owns it, and it allows for both commercial and private flights. It is Gujarat’s only airport that has two runways. Traffic at Jamnagar airport increased by 15% between 2003 and 2008, according to a survey undertaken by the Gujarat Infrastructure Development Board. 

Jamnagar airport has a small market share compared to other airports in Gujarat, but it is growing rapidly. Between 2016 and 2020, domestic passenger demand is expected to rise by 6%. A C-17 Globemaster of the Indian Air Force was dispatched to Djibouti from Jamnagar Airport during the evacuation of Indian people from Yemen in April 2015.

Road

Gujarat State Road Transport Corporation, or GSRTC, is a state-owned transport company in Gujarat that provides passengers with road public transportation in moffusil and city areas. GSRTC operates throughout Gujarat, India, as well as surrounding states. It has an 8703-bus fleet. The public enterprise serves 98 percent of Gujarat’s villages and 99 percent of its inhabitants, as well as major cities across the country (in long-distance routes).

Jamnagar Road

World Famous Ayurveda university

World Famous Ayurveda university

Gujarat Ayurved University (GAU) is the first statutory university in Gujarat dedicated to Ayurvedic academics and research. It was founded in 1965 by an act of the Gujarat State Government and is located in Jamnagar, Gujarat. The NAAC has given GAU a ‘A’ rating. It has more than 300 bedded indoor facility hospitals for patient treatment, research, and clinical training of students and is administratively attached to the Ministry of Health and Family Welfare. In Ayurvedic Pharmaceutical Sciences, Ayurvedic Medicinal Plant Sciences, and Yoga & Naturopathy, the university provides UG, PG, PGD, Certificate, PhD, and Diploma programmes.

Industries and Businesses In Jamnagar

Industries & Businesses In Jamnagar

Jamnagar is known for its brass items, tie-and-dye fabric (bandhani), and handicrafts. It is also Reliance Petrochemicals’ largest oil refinery in the world. Jamnagar is home to India’s first Marine National Park and the famed 16th-century Dwarkadhish temple. Brass parts, petroleum and petrochemicals, salt, and port-related enterprises are the mainstays of the local economy. Over 4,500 units are involved in the production of brass components in the Jamnagar district, which supplies over 70% of India’s brass parts. It is a key supplier to Delhi, Mumbai, and Bangalore’s electric and electronic factories. Industries in this Gujarat region produce around INR 300 crore worth of brass parts.

Jamnagar is regarded as one of the most important inventors and producers of Bandhni, or tie-and-dye fabric, with an annual production of around 250 crores. Engineering and machinery, as well as plastic and oil mills, are some of the other main businesses. Reliance Industries has a large refinery here, as well as a smaller refinery owned by Essar Oil. In addition, the Gujarat Fertilizers Corporation (GSFC), a chemical fertiliser complex, and a Tata Chemicals chemical factory are also located in this district.

Jamnagar has a 350-kilometer coastline, and the district is home to a number of salt producing facilities. Vietnam, Japan, China, Indonesia, Bangladesh, and Nepal are among the countries that import the salt. The district’s principal fruits are sapodilla, mango, papaya, and coconut, according to the agriculture department. Papaya accounts for roughly 72 percent of overall fruit production. Jamnagar is the third greatest producer of garlic in Gujarat, with 52920 million tons produced, accounting for 24% of total production.

Infrastructure / Companies in Jamnagar

Infrastructure  Companies in Jamnagar

Some of the Infrastructure Companies located in Jamnagar are:

  • Nayara Energy
  • Niho Construction Limited
  • Reliance Jamnagar Infrastructure
  • Larsen & Toubro
  • Gujarat State Fertilizers & Chemicals Limited
  • Bedi Port
  • Sikka Terminal Power Station
  • Bauxite Mines
  • Digjam Mill